تحلیل کمی و مقایسه ای ناپایداری های دامنه ای در دامنه های مشرف بر جاده کرج چالوس (کرج گچسر) و اتوبان در حال احداث تهران شمال (تهران سولقان) با استفاده از روش رگرسیون لجستیک

جاده کرج چالوس و اتوبان تهران شمال جزو جاده های پرتردد اما در عین حال کوهستانی کشور بوده و مستعد ناپایداری های دامنه ای می باشند. لذا در این مطالعه، با استفاده از روش رگرسیون لجستیک اقدام به ارزیابی کمی ومقایسه ای ناپایداری ها در دامنه های مشرف بر این دو جاده (به ترتیب، حد فاصل کرج گچسر، و تهران سولقان) شده است. برای این منظور لایه های جداگانه 14 فاکتور موثر در وقوع ناپایداری ها در محیط gis تهیه شدند، سپس با لایهی پراکنش ناپایداری های موجود انطباق داده شده و تراکم آنها در واحد سطح محاسبه و با استفاده از نرم افزار ادریسی، مدل رگرسیون لجستیک انجام شد. طبق نتایج، در محدوده ی کرج عوامل فاصله از رودخانه، اقلیم و شاخص قدرت آبراه های و در محدوده ی سولقان عوامل فاصله از گسل، فاصله از جاده و اقلیم به ترتیب دارای بیشترین اهمیت هستند. در محدوده ی کرج 34.95 درصد اراضی، مناطق با پتانسیل وقوع ناپایداری های متوسط به بالا هستند که 54.87 ناپایداریها در آن به وقوع پیوسته است. در محدوده سولقان نیز 27.14 درصد اراضی به عنوان مناطق با پتانسیل وقوع ناپایداریهای متوسط به بالا هستند که 86.26 درصد ناپایداری ها در آن به وقوع پیوسته اند. با مقایسهی دو منطقه در می یابیم که گرچه درصد مناطق با پتانسیل متوسط به بالا در محدوده ی سولقان کمتر از کرج است، اما درصد ناپایداریهای رخ داده در این مناطق در سولقان بیشتر می باشد.