بهینه سازی روش sintacs با استفاده از مدل فازی جهت ارزیابی آسیب پذیری آبخوان دشت بیلوردی

ارزیابی آسیب پذیری آبخوان به منظور تعیین مناطق دارای پتانسیل آلودگی برای مدیریت منابع آب‌زیرزمینی از اهمیت بالایی برخوردار است. در این پژوهش، از روش sintacs برای ارزیابی آسیب پذیری آبخوان دشت بیلوردی استفاده شده است. در روش sintacs پارامترهای موثر در ارزیابی آسیب پذیری سفره ی آب زیرزمینی، شامل عمق سطح ایستابی، تغذیه ی خالص، جنس سفره، نوع خاک، شیب توپوگرافی، مواد تشکیل دهنده ی منطقه ی غیراشباع و هدایت هیدرولیکی استفاده می شود که به صورت 7 لایه در محیط arcgis تهیه شدند که پس از اختصاص وزن و رتبه بندی و تلفیق 7 لایه یاد شده، نقشه ی نهایی آسیب پذیری آبخوان تهیه و شاخص sintacs برای کل منطقه بین 79169برآورد شد. برای صحت سنجی روش از داده های غلظت نیترات در منطقه استفاده شد. برای بهبود نتایج روش sintacs، از مدل فازی ممدانی استفاده و به این منظور داده‌های ورودی (پارامترهای sintacs) و خروجی (شاخص آسیب پذیری تصحیح شده) و مقادیر نیترات مربوطه به 2 دسته آموزش و آزمایش تقسیم شد و پس از آموزش مدل، با استفاده از مقادیر نیترات نتایج مدل در مرحله ی آزمایش مورد ارزیابی قرار گرفت. مدلmfl  با افزایش ضریب تعیین روش sintacs از 0.61به 0.85 که حاصل حذف خطای نظر کارشناسی اعمال شده در روش کلاسیک می باشد، توانایی خود را در بهبود نتایج روش sintacs  اولیه نشان داد.