بی‌عدالتی فضایی و مخاطرات انسانی مطالعه موردی: استان سیستان و بلوچستان
|
|
|
|
|
نویسنده
|
حافظ‌نیا محمدرضا ,قادری حاجت مصطفی
|
|
منبع
|
مديريت مخاطرات محيطي - 1393 - دوره : 1 - شماره : 2 - صفحه:131 -148
|
|
|
|
|
چکیده
|
نظام فضایی ایران به‌دلیل آنارشی حاکم بر نظام برنامه‌ریزی به‌سمت گسیختگی فضایی گرایش دارد و تظاهر فضایی این آنارشی در الگوی نامتوازن توسعه مناطق نمایان است. الگوی حاکم بر ساختار فضایی ایران مرکز پیرامون است. ازآنجا که ایران دارای نواحی کارکردی قومی و ناحیه‌ای است، باید اذعان داشت که بی‌عدالتی فضایی در کوتاه‌مدت زمینه‌های واگرایی سیاسی، فرهنگی و اجتماعی را فراهم خواهد آورد و در بلندمدت همبستگی، یکپارچگی ملی و تمامیت سرزمینی را با مخاطرات جدی رو‌به‌رو خواهد کرد. ازاین‌رو مقاله حاضر با روش تحقیق توصیفی و تحلیلی و تکیه بر منابع کتابخانه‌ای سعی در تبیین مخاطرات انسانی مرتبط با بی‌عدالتی فضایی در استان سیستان و بلوچستان دارد. یافته‌ها نشان می‌دهد مسائل مربوط به سیستان و بلوچستان بیشتر ریشه در بی‌عدالتی فضایی دارد تا مسائل دیگر و نباید با دیدگاه صرفاً امنیتی مسائل این استان مهم و شاهراه حیاتی ایران در سال‌های آتی را تحلیل کرد، چراکه چنین رویکردی نتایج تکراری را به‌همراه خواهد داشت.
|
|
کلیدواژه
|
آنارشی فضایی، بی‌عدالتی فضایی، سیستان و بلوچستان، مخاطرات فضایی
|
|
آدرس
|
دانشگاه تربیت مدرس, ایران, دانشگاه تربیت مدرس, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
mghaderihajat@modares.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|