ارزیابی اثرات چرخه حیات نیروگاه‌ها بر میزان فشار روانی شهروندان (مطالعه موردی: نیروگاه حرارتی تبریز)

چرخۀ حیات نیروگاه های حرارتی با تولید گازهای گلخانه ای همراه است، بنابراین چنانچه مواد آلوده‌کنندۀ نیروگاه و حد اثرگذاری هر یک از این مواد در آلوده کردن هوا شناسایی نشود، سلامت جسمی و روانی شهروندان با خطرهای جدی مواجه خواهد شد. بر همین اساس، این پژوهش با هدف اندازه گیری مواد آلایندۀ نیروگاه حرارتی تبریز و تاثیرات آن‌ در آلوده کردن هوای کلانشهر تبریز و نیز آثار آن در ایجاد فشار روحی روانی بر شهروندان انجام گرفت. برای اندازه گیری مواد آلایندۀ نیروگاه از روش gwp100 و برای اندازه گیری فشارهای روحی و روانی شهروندان از پرسشنامه های سنجش dass21 و مارکهام استفاده شد. نتایج نشان داد که بیشترین مواد آلایندۀ خروجی از نیروگاه تبریز co2 و nox است. حجم این مواد در فصول سرد بیشتر از فصول گرم است. همچنین یافته ها در بخش تاثیرات آلودگی هوا بر فشارهای روحی و روانی شهروندان نشان داد که آلودگی هوای ناشی از فعالیت نیروگاه به‌شدت فشار روحی و روانی شهروندان را افزایش داده است؛ به‌نحوی که احساس تغییر در الگوهای رفتاری روزمره، احساس یاس و ناامیدی در زندگی، استرس و فشار روانی به‌ترتیب با 0.567، 0.511 و 0.503 دارای بیشترین همبستگی بوده اند که در فصل زمستان دیده شد. نتایج آزمون رگرسیون نیز نشان داد که 29.32 درصد تغییرات واریانس فشار روانی ناشی از آلودگی هوای چرخۀ حیات نیروگاه تبریز است. به‌علاوه یافته های پژوهش نشان داد که در مناطق نزدیک نیروگاه حرارتی تبریز، شدت آلودگی و فشار روانی بیشتر از مناطق دورتر است. به‌دلیل جهت ورزش بادها که به‌طور مستقیم گازهای گلخانۀ نیروگاه را به‌سمت شهر تبریز انتقال می دهد، بهتر است طی یک برنامۀ میان‌مدت، محل نیروگاه تغییر یابد یا سوخت نیروگاه جایگزین شود.