تحلیل اثر تولید چندمکانی در افزایش توان کاهش مخاطرات و آسیب‌پذیری در زنجیرۀ تامین

مخاطرات در حوزه‌های مختلف ابعاد و جوانب مختلفی دارد. امروزه با توجه به حساسیت موجود در صنایع، افزایش توان سازمان‌ها در مواجهه با بحران‌ها و مقابله با عدم قطعیت‌ها و ریسک‌های تولید ضروری به‌نظر می‌رسد. یکی از راه‌هایی که برای مقابله با این ریسک‌ها مطرح می‌شود، افزایش چابکی، پایداری و انعطاف‌پذیری یک فرایند تولیدی است. در این تحقیق، نحوۀ افزایش توان برخورد با بحران‌ها و ریسک‌ها در بخش تولید با رویکرد مدیریت یکپارچۀ فرایند تولید، استفاده از ناوگان حمل‌ونقل اشتراکی و تولید چندمکانی با هدف کاهش تاخیر در تامین مواد و قطعات اولیۀ مورد نیاز شرکت تولید‌کننده بررسی می‌شود. به‌منظور حل مسئله از یک الگوریتم ژنتیک به‌نام الگوریتم ژنتیک پویا استفاده شده است. سپس به تحلیل نتایج در حالت تک‌مکانی و چند‌مکانی پرداخته می شود. نتایج نشان می‌دهد که حالت چندمکانی موجب تاخیر کمتری در تامین قطعات و مواد اولیه برای شرکت سازنده می شود. همچنین عواملی نظیر افزایش تعداد تامین کنندگان، تعداد وسایل نقلیه و کاهش تعداد سفارش‌ها، مقدار زمان‌های پردازش و حمل‌ونقل موجب کاهش تاخیر در زنجیرۀ تامین می شود.