اثربخشی آموزش مهارت بخشش بر تعارض زناشویی و پرخاشگری در والدین کودکان ناشنوا

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت بخشش بر تعارض زناشویی و پرخاشگری در والدین کودکان ناشنوا انجام شد. روش: این پژوهش، یک مطالعه شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه کنترل بود. نمونه آماری پژوهش حاضر شامل 30 نفر از والدین کودکان ناشنوا می‌شد که به روش نمونه‌گیری در دسترس از مدارس استثنایی شهر تهران انتخاب گردیدند و به‌طور مساوی و به‌صورت تصادفی در یکی از دو گروه آزمایش و گروه کنترل (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایشی، در 8 جلسه آموزشی برنامه مهارت بخشش (هفته‌ای 2 جلسه؛ هر جلسه 70 دقیقه‌) شرکت کردند درحالی‌که گروه کنترل در این جلسات شرکت نکرد. آزمودنی‌ها با استفاده از پرسشنامه تعارضات زناشویی و پرسشنامه پرخاشگری مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری با به‌کارگیری نرم‌افزار spss نسخه 22 تحلیل شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که گروه آزمایش و کنترل حداقل در یکی از متغیرهای تعارض زناشویی و پرخاشگری تفاوت معناداری دارند (05/0>p). نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که آموزش مهارت بخشش بر تعارض زناشویی و پرخاشگری آزمودنی‌ها اثر مثبت و معناداری داشت (05/0>p). نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از آن بود که برنامه آموزشی مهارت بخشش سبب کاهش تعارضات زناشویی و پرخاشگری آزمودنی‌ها شد؛ بنابراین برنامه‌ریزی برای آموزش چنین برنامه‌هایی مانند آموزش بخشش نقش مهمی در بهبود تعارض زناشویی و پرخاشگری خواهد داشت.