مقایسه احساس تنهایی در نوجوانان دارای اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی و نوجوانان عادی

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه میزان احساس تنهایی در نوجوانان دارای اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی و نوجوانان عادی انجام‌شده است. روش: جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان پایه هشتم در مدارس دولتی شهر همدان در سال تحصیلی 92-1391 است. نمونه موردمطالعه در این پژوهش شامل 130 دانش‌آموز است که 65 نفر آن را دانش‌آموزان با اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی و 65 نفر دیگر را دانش‌آموزان بدون اختلال تشکیل می دادند و از طریق نمونه‌گیری خوشه ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش را پرسشنامه تشخیصی اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی تهیه‌شده توسط انجمن روان‌پزشکی آمریکا (1993) و پرسشنامه احساس تنهایی آشر (1984) تشکیل داده است. برای تحلیل داده ها از روش آماری مقایسه میانگین های دو گروه مستقل (t مستقل) استفاده شد. یافته‌ها: نتایج این پژوهش نشان داد که میزان احساس تنهایی در نوجوانانی که دچار اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی هستند بیشتر از نوجوانان عادی است. نتیجه‌گیری: بنابراین استفاده از مداخلات روان‌شناختی به‌منظور کاهش احساس تنهایی از همان دوران کودکی و قبل از رسیدن آنان به سن نوجوانی توصیه می‌شود