کاربردپذیری مقیاس تجدیدنظر شده هوش وکسلر کودکان (ویسک ـ آر) در تشخیص اختلال یادگیری کودکان دوزبانه عربی ـ فارسی

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی کارآمدی مقیاس ویسک ـ آر جهت تشخیص اختلال یادگیری در مناطق دوزبانه عربی ـ فارسی انجام شد. روش: برای دستیابی به این هدف عملکرد کودکان دارای اختلالات یادگیری یک زبانه و دوزبانه عربی ـ فارسی در آزمون ویسک ـ آر و آزمون ادراک دیداری ـ حرکتی بندر گشتالت مقایسه شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان دختر و پسر دوره‌ی ابتدایی مشغول به تحصیل در مراکز آموزشی و توان‌بخشی مشکلات ویژه یادگیری شهر اهواز بود؛ که از بین آن‌ها 58 دانش‌آموز (28 دانش‌آموز دوزبانه عربی ـ فارسی و 30 دانش‌آموز یک زبانه) به شیوه تصادفی ساده انتخاب شدند. اطلاعات جمع‌آوری‌شده با روش های آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل واریانس چندمتغیری و تک متغیری)، تجزیه‌وتحلیل گردیدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد بین دو گروه در کلیه خرده آزمون‌های مقیاس کلامی (اطلاعات، شباهت‌ها، ریاضیات، لغات، ادراک و حافظه ارقام) و برخی خرده آزمون‌های مقیاس غیرکلامی (ترتیب تصاویر، الحاق قطعات) تفاوت معنادار وجود دارد. همچنین بین دو گروه در هوش‌بهرهای کلامی، غیرکلامی و کل مقیاس ویسک ـ آر، تفاوت معنادار مشاهده شد. درحالی‌که بین دو گروه در بهره ادراک دیداری ـ حرکتی بندر گشتالت، تفاوت معناداری وجود نداشت. نتیجه‌گیری: می‌توان اظهار داشت، مقیاس ویسک ـ آر به علت عدم‌کفایت زبانی کودکان دوزبانه عربی ـ فارسی در بخش کلامی و وجود عوامل فرهنگی در بخش غیرکلامی، کارآمدی کافی برای استفاده در گروه دوزبانه عربی ـ فارسی را ندارد.