مقایسه زمان واکنش و عملکرد در تصمیم‌گیری پرخطر در کودکان با اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی و کودکان عادی

یکی از نقایص شناختی مهمی که اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی می‌تواند با آن در ارتباط باشد، نارسایی در فرآیند تصمیم‌گیری یا تصمیم‌گیری پرخطر است. هدف از انجام این پژوهش، مقایسۀ عملکرد گروه‌های با انواع اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی با کودکان عادی در فرایند اتخاذ تصمیمات مخاطره‌آمیز بود. این پژوهش در زمره تحقیقات توصیفی و از نوع همبستگی قرار می‌گیرد. جامعه آماری شامل افراد 10 تا 15 ساله با اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی مراجعه‌کننده به کلینیک سلامت روان (دکتر محمدی) و بیمارستان روزبه تهران می‌شد. در نهایت 45 نفر (برای هرکدام از انواع اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی، 15 نفر) از بین اعضای جامعه به‌صورت هدفمند و 20 کودک عادی به صورت دردسترس برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان توسط روان‌پزشک و بر اساس dsm-5 و فرم والدین مقیاس درجه‌بندی کانرز از لحاظ نوع اختلال طبقه‌بندی شده بودند. به‌منظور سنجش عملکرد در تصمیم‌گیری پرمخاطره از تکلیف قماربازی آیوا استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک راهه و با استفاده از نرم افزار تحلیل آماری spss.23 مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. یافته‌های پژوهش نشان داد که کودکان با هر یک از سه نوع اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی، نسبت به کودکان عادی گرایش بیشتری به اتخاذ تصمیمات پرخطر دارند و در این میان، بیش‌فعالی و تکانش‌گری (037/0=p) پیش‌بینی کنندۀ قوی‌تری برای تصمیم‌گیری مخاطره‌آمیز است.