بررسی خودکارآمدی در خواهران و برادرانِ کودکان آهسته‌گامِ با و بدون نشانگان بالینی

پژوهش حاضر با هدف بررسی خودکارآمدی خواهران و برادرانِ کودکان آهسته‌گام بر اساس مشاهده‌پذیری معلولیت صورت گرفته است. در مطالعه حاضر، 30 دانش‌آموز نوجوان دارای خواهر یا برادر آهسته‌گام که از میان آن‌ها 15 نفر دارای خواهر یا برادر آهسته‌گامِ با نشانه‌های بالینی مشاهده‌پذیر و 15 نفر دارای خواهر یا برادر آهسته‌گامِ بدون نشانه‌های بالینی مشاهده‌پذیر بودند با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و خودکارآمدی آن‌ها با استفاده از پرسشنامۀ خودکارآمدی کودک و نوجوان (موریس، 2001)، مورد بررسی قرار گرفت. جهت تحلیل داده‌ها از روش‌های تحلیل واریانس چند‌متغیره و ضریب همبستگی دو رشته‌ای نقطه‌ای استفاده گردید. نتایج نشان دادند که خودکارآمدی کلی (01/0>p)، تحصیلی (01/0>p) و هیجانی (05/0>p) خواهران و برادران کودک آهسته‌گام با نشانه‌های بالینیِ مشاهده‌پذیر، پایین تر از خواهران و برادرانِ کودک آهسته‌گامِ بدون نشانه‌های بالینی مشاهده‌پذیر است. همچنین بین نشانه‌های بالینی مشاهده‌پذیر در آهسته‌گامی کودک با خودکارآمدی کلی (01/0>p)، تحصیلی (01/0>p) و هیجانی (01/0>p) خواهران و برادران وی، رابطۀ معنی‌داری یافت شد. پژوهش حاضر، نشان‌دهنده نقش موثر نشانه‌های بالینی مشاهده‌پذیر همراه با آهسته‌گامی کودک در خودکارآمدی خواهران و برادرانِ نوجوان وی می باشد.