اثربخشی تمرین‌های حرکتی ریتمیک بر کار‌کرد‌های اجرایی دانش آموزان کم‌توان ذهنی

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی تمرین‌های حرکتی ریتمیک بر کارکردهای اجرایی دانش آموزان پسر کم‌توان ذهنی انجام شد.روش: این پژوهش یک مطالعه‌ی شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش، تمام دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی مشغول به تحصیل سال 1393-1394 شهر تهران بود و نمونه این پژوهش، 27 دانش‌آموز پسر با کم‌توانی ذهنی مقطع ابتدایی بودند که با روش نمونه‌گیری در دسترس از مدارس شهر تهران انتخاب و 13 نفر از آن‌ها در گروه آزمایشی و 14 نفر دیگر در گروه کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایشی در 10 جلسه تمرین (در طول 3 هفته) و هر جلسه 40 دقیقه شرکت کردند درحالی‌که گروه کنترل در این جلسات شرکت نکردند. دانش آموزان کم‌توان ذهنی با استفاده از آزمون عصب روان‌شناختی کولیج مورد ارزیابی قرار گرفتند و داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس با به‌کارگیری نرم‌افزار spss نسخه 19 تحلیل شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که تمرین‌های حرکتی ریتمیک می‌تواند بر کارکردهای اجرایی دانش آموزان کم‌توان ذهنی اثر مثبت و معنا‌داری داشته باشد.نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های به‌دست‌آمده، نتایج این پژوهش هم سو با سایر پژوهش‌های انجام‌شده بر روی دیگر گروه‌های افراد استثنایی در راستای اثربخشی تمرین‌های حرکتی بر روی کارکردهای اجرایی بود.