رابطه ابعاد فرزندپروری ادراک‌ شده با سبک‌ های مقابله‌ای و مقایسه آن بین دختران نوجوان تیزهوش و عادی

هدف: هدف پژوهش حاضر، مطالعه رابطه ابعاد سبک‌های فرزندپروری و سبک‌های مقابله ای بود. ازآنجا که هوش به‌عنوان یکی از مولفه‌های شناختی می تواند استفاده از سبک‌های مختلف را توجیه کند، به تفاوت این رابطه در نوجوانان دختر تیزهوش و عادی نیز پرداخته شد. روش: این پژوهش از نوع همبستگی و طرح پژوهشی از نوع پس رویدادی بود. جامعه پژوهش شامل دختران (14–19سال) شهر تهران بود. با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تعداد 137 نفر از بین دانش آموزان دختر تیزهوش و عادی شهر تهران انتخاب شدند و به پرسشنامه های سبک‌های فرزندپروری ادراک‌شده و سبک‌های مقابله ای پاسخ گفتند. برای تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی، رگرسیون گام‌به‌گام و آزمون z استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد در کل نمونه، سبک مقابله‌ای اجتناب گریز با بعد محبت از سبک ‌های فرزندپروری رابطه منفی دارد. در دانش آموزان تیزهوش بعد کنترل از سبک‌های فرزندپروری ادراک ‌شده به‌صورت معکوس پیش‌بینی کننده‌ی سبک مقابله‌ای اجتناب – گریز است و در دانش آموزان عادی همین بعد توانست به‌طور معکوس استفاده از سبک مقابله ای طلب حمایت اجتماعی را پیش‌بینی کند. به‌علاوه در دانش آموزان تیزهوش، بعد محبت رابطه مستقیمی با سبک مقابله طلب حمایت اجتماعی داشت که آزمون z نشان داد این رابطه در دو گروه عادی و تیزهوش تفاوت معناداری دارد. نتیجه گیری: این نتایج حاکی از تاثیر سبک‌های فرزندپروری در سبک‌های مقابله ای فرزندان بود. این تاثیر می‌تواند با توجه به ویژگی‌های فرزندان مثل توانایی شناختی متفاوت باشد.