اثربخشی برنامه گروهی فرزندپروری مثبت بر سازگاری اجتماعی و اضطراب امتحان کودکان ناسازگار

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی برنامه گروهی فرزندپروری مثبت بر سازگاری اجتماعی و اضطراب امتحان کودکان ناسازگار شهر تهران بود. طرح پژوهش این تحقیق نیمه آزمایشی با پیش آزمون-پس آزمون به همراه گروه کنترل است. جامعه آماری کلیه دانش‌آموزان دختر ابتدایی 8 تا 12 سال شهر تهران و مادرانشان در سال تحصیلی 93-94 بود. روش: روش نمونه گیری پژوهش حاضر، خوشه‌ای چندمرحله‌ای بود. به‌منظور انتخاب نمونه، از بین مدارس ابتدایی دخترانه سه مدرسه به‌صورت تصادفی انتخاب و بعد از اجرای پرسشنامه شخصیتی کالیفرنیا (بخش سازگاری) و پرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون، 15 نفر از یک مدرسه در گروه آزمایش و 15 نفر از مدرسه دیگر در گروه کنترل قرار گرفتند. اعضای گروه آزمایش به مدت 8 هفته، هر هفته یک جلسه و نیم در جلسات برنامه فرزندپروری مثبت بر مبنای الگوی ساندرز شرکت کردند. داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از آزمون شاپیروویلکز، لوین و تحلیل کوواریانس مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که برنامه فرزندپروری مثبت بر افزایش میزان سازگاری و کاهش اضطراب امتحان دختران در گروه آزمایش موثر بوده است. نتیجه‌گیری: با توجه به این‌که به نظر می‌رسد آموزش گروهی فرزندپروری مثبت به مادران موجب افزایش میزان سازگاری و کاهش اضطراب امتحان شده کودکان موثر است، لذا اجرای این برنامه‌ی آموزشی در کنار سایر درمان ها توصیه می‌شود.