اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیم بر خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان نابینا در درس فیزیک

هدف: پژوهش حاضر با هدف شناسایی اثر آموزش راهبردهای خودتنظیم بر خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی درس فیزیک در دانش‌آموزان نابینا انجام گرفت. روش: تحقیق به روش آزمایشی و طرح آن از نوع شبه آزمایشی، پیش‌آزمون-پس‌آزمون بود. بدین منظور دانش‌آموزان دختر کلاس اول متوسطه نابینا در دو مدرسه نابینایان شهر تهران به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. روش نمونه‌گیری از نوع نمونه در دسترس بود. در هر کلاس 10 دانش‌آموز نابینا مشغول به تحصیل بودند. یکی از کلاس‌ها به‌عنوان گروه آزمایش انتخاب شد و به دانش‌آموزان این کلاس برنامه آموزش خودتنظیمی در 12 جلسه 45 دقیقه‌ای ارائه گردید و کلاس دیگر به‌عنوان گروه گواه در نظر گرفته شد که برنامه مذکور به آن‌ها تعلیم داده نشد. برای اندازه‌گیری متغیرها از پرسشنامه منابع خود کارآمدی درس فیزیک فنسل و اسچیل (sosesc-p) و برای پیشرفت تحصیلی از نمرات آزمون محقق ساخته چهل سوالی از کتاب فیزیک اول دبیرستان استفاده شد. پرسشنامه‌ها قبل و بعد از آموزش در اختیار دانش‌آموزان قرار گرفتند. یافته‌ها: یافته‌ها حاکی از آن است که گروه آزمایش عملکرد بهتری را نسبت به گروه کنترل در خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی درس فیزیک نشان دادند. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش نشان داد که آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بر خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی درس فیزیک دانش‌آموزان نابینا اثر معنادار داشته است.