اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر واقعیت‌درمانی بر تاب‌آوری تحصیلی و اشتیاق تحصیلی در دانش‌آموزان دارای آسیب بینایی

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی واقعیت‌درمانی بر تاب‌آوری تحصیلی و اشتیاق تحصیلی در دانش‌آموزان با آسیب بینایی در سال 1401 بود. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون- پیگیری با گروه کنترل در نظر گرفته شد. جامعه آماری پژوهش حاضر متشکل از همه دانش‌آموزان دارای آسیب بینایی شهر تهران در سال تحصیلی 1401-1400 بود که از بین آنان تعداد 30 نفر، 15 نفر (گروه کنترل) و 15 نفر (گروه آزمایش) از طریق روش ‌نمونه‌گیری در دسترس از مدرسه نابینایان شهید محبی انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه جایگذاری شدند. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های تاب‌آوری تحصیلی (ari) و اشتیاق تحصیلی (aeq) و جهت آموزش از پروتکل واقعیت‌درمانی گلاسر (2010) طی 8 جلسه 90 دقیقه‌ای به صورت حضوری استفاده و 60 روز پس از مرحله پس آزمون مرحله پیگیری انجام شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون کوواریانس چندمتغیره (مانکوا) استفاده گردید. یافته‌های پژوهش نشان داد که مشاوره گروهی مبتنی واقعیت‌درمانی بر تاب‌آوری تحصیلی و اشتیاق تحصیلی در دانش‌آموزان با آسیب بینایی تاثیر دارد. درنتیجه، می‌توان روش آموزشی واقعیت‌درمانی را به‌عنوان یکی از رویکردهای جدید مثبت‌نگر جهت ارتقاء عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان دارای آسیب بینایی با اثرات نسبتاً پایدار، برای افزایش تاب‌آوری تحصیلی و اشتیاق تحصیلی به کار برد.

the effectiveness of group counseling based on reality therapy on academic resilience and academic enthusiasm in visually impaired students

the aim of this research was to determine the effectiveness of group counseling based on reality therapy on academic resilience and academic enthusiasm in students with visual impairment in 2022. the research method was semi-experimental with a pre-test-post-test design with a control group. the statistical population of the present study consisted of all visually impaired students in tehran in the academic year of 2021-2022. among them, 30 people, 15 in the control group and 15 in the experimental group, were selected through available sampling. they were randomly placed in two groups. in order to collect data, pentrich et al.’s academic enthusiasm questionnaires (1991), samuels’ academic resilience (2004) and glasser’s reality therapy protocol (2010) were used in 8 face-to-face 90-minute sessions. to analyze the data, the multivariate covariance test (mancova) was used. the findings of the research showed that by controlling the effect of the pre-test, there was a significant difference at the level of 0.05 between the average of the post-test of academic resilience and academic enthusiasm in both experimental and control groups. as a result, the educational method of reality therapy can be used as one of the new positive approaches to improve the academic performance of visually impaired students with relatively stable effects, to increase academic resilience and academic enthusiasm.