نقش واسطه‌ای خودتنظیمی هیجانی در رابطه حمایت اجتماعی ادراک‌شده و خودکارآمدی والدگری والدین دارای فرزند مبتلا به فنیل‌کتونوری

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین حمایت اجتماعی ادراک شده و خودکارآمدی والدگری از طریق نقش واسطه ای خودتنظیمی هیجانی در والدین دارای فرزند مبتلا به فنیل کتونوری بود. جامعه آماری شامل 195 والد (130 مادر و 65 پدر)، مراجعه کننده به مرکز حمایت از بیماران متابولیک استان زنجان در سال 1400 بود. تعداد 157 نفر (113 مادر و 44 پدر) از والدین به روش نمونه گیری در‎دسترس انتخاب شدند. ابزار مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده (mspss)؛ پرسشنامه راهبردهای خودتنظیمی هیجانی (esrsq) و پرسشنامه خودکارآمدی والدگری (psam) استفاده شد. تحلیل داده ها از طریق مدل سازی معادلات ساختاری با حداقل مربعات جزئی و با استفاده از نرم افزار  smart pls- 3.3انجام شد. با توجه به نتایج بوت استرپ، اثرات مستقیم حمایت ادراک شده از دوستان بر خودتنظیمی هیجانی (β=0.24, p=0.011)  و خودتنظیمی هیجانی بر خودکارآمدی والدگری (β=0.35, p=0.01) معنی دار و مثبت بود. اثرات غیرمستقیم حمایت ادراک شده از دوستان (β=0.83, p=0.019)، از طریق خودتنظیمی هیجانی بر خودکارآمدی والدگری معنی دار و مثبت بود. این یافته‌ها شواهد جدیدی را ارائه می‌کنند که نشان می‌دهد راهبردهای خودتنظیمی هیجانی ممکن است هدفی برای مداخلات روان‌شناختی باشد که برای افزایش خودکارآمدی والدین دارای فرزند مبتلا به فنیل کتونوری تلاش می‌کنند. همچنین، پیامدهایی برای اقدامات مراقبت‌های بهداشتی و مداخلات حمایتی-درمانی بیماران فنیل کتونوری  دارد؛ زیرا بر اهمیت کمک به والدین برای مواجه با مشکلات ناشی از این بیماری در خانواده‌ها تاکید می‌کند.

the mediating role of emotional self-regulation in the relationship between perceived social support and parenting self-efficacy among parents of children with phenylketonuria

this study aimed to examine the relationship between perceived social support and parenting self-efficacy in parents of children with phenylketonuria (pku) via the mediating role of emotional self-regulation. in 2022, 195 parents (130 mothers and 65 fathers) of children with pku were referred to the support center for metabolic patients in the province of zanjan. a total of 157 parents (113 mothers and 44 fathers) were selected through available sampling. the study utilized three instruments: the multidimensional scale of perceived social support (mspss), the parental self-efficacy questionnaire (psam), and the emotional self-regulation questionnaire (esrsq). smart pls software was used to analyze the data, and partial least squares structural equation modeling was utilized to assess the relationship between variables. according to the bootstrap results, the direct effects of perceived support from friends on emotional self-regulation (β=0.011, p=0.24) and emotional self-regulation on parenting self-efficacy (β=0.35, p=0.0001) were significant and positive. furthermore, the indirect effects of perceived support from friends (β=0.083, p=0.019) through emotional self-regulation on parenting self-efficacy were significant and positive. these findings provide new evidence that emotional self-regulation strategies may be a potential target for psychological interventions designed to increase parental self-efficacy with a child diagnosed with pku. our findings have implications for healthcare practices and supportive therapeutic interventions for pku patients, as they highlight the significance of assisting parents in coping with pku-related problems in families.