اثربخشی بازی‌درمانی گروهی بر مهارت‌های اجتماعی‌کودکان اوتیسم

هدف مطالعه حاضر تعیین اثربخشی بازی‌درمانی گروهی بر مهارت‌های اجتماعی کودکان اوتیسم بود. روش پژوهش حاضر شبه تجربی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری را تمام کودکان دختر و پسر 6 تا 10 سال مبتلا به اوتیسم که در سال تحصیلی 1399-1398 در مرکز اوتیسم فرزندان آفتاب شهر قدس بودند، تشکیل دادند که تعداد آنان 42 نفر بود. از جامعه مذکور تعداد 24 نفر واجد شرایط که داوطلب مشارکت در پژوهش بودند، به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی ساده در دو گروه گواه (12 نفر) و آزمایش (12 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش طی 10 جلسه 60 دقیقه‌ای در هر هفته 2 جلسه به‌صورت گروهی تحت آموزش بازی درمانی گروهی قرار گرفتند، اما گروه گواه طی این مدت در هیچ کلاس آموزشی در شرکت نداشتند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه اوتیسم گیلیام (gars) و سنجش مهارت‌های اجتماعی استون و همکاران (tssa) استفاده شد. جهت تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار spss نسخه 22 و آزمون تحلیل کووایاریانس چندمتغیره استفاده شد. نتایج نشان داد، میانگین گروه آزمایش در مهارت های اجتماعی و مولفه‌های آن (توانایی درک هیجانات و احساسات دیگران، توانایی شروع تعامل با دیگران، توانایی حفظ تعامل با دیگران و توانایی پاسخ‌دهی به دیگران) نسبت به گروه گواه افزایش یافته بود (p<0/01). بر اساس نتایج پژوهش، بازی‌درمانی گروهی بر مهارت‌های اجتماعی و مولفه های آن در کودکان با اختلال طیف اوتیسم موثر بود.

effectiveness of cognitive computer games on risky decision making in children with externalizing behavioral disorders

this study aimed to determine the effectiveness of group play therapy on the social skills of children with autism. the present study was quasi-experimental pre-post-test with a control group. the statistical population of study was all girls, and boys aged 6 to 10 years with autism who were children of aftab in the city of quds in the academic year 2019-2020 (42 people). available and randomly selected by lottery in two groups of control (n = 12) and experimental (n = 12). the experimental group underwent group play therapy training in 10 sessions of 60 minutes per week for 2 sessions per week, but the control group did not participate in any training classes during this period. gilliam’s autism questionnaire (gars) and stone et al.’s social skills assessment (tssa) were used to collect data. data were analyzed using spss software version 22, and multivariate analysis of covariance. the findings demonstrated that the experimental group’s mean in social skills, including its components (ability to start engaging with others, ability to continue connection with others, and capacity to react to others), was greater than that of the control group (p  0.01). based on the results of study, group play therapy was effective in social skills and its components in children with autism spectrum disorder.