مقایسه اثربخشی بسته‌ی ارتباطی والد-کودک با درمان تعامل والد-کودک بر اختلالات عاطفی و رفتاری و استواری کودکان با اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی: مطالعه موردی

هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی بسته‌ی ارتباطی والد-کودک با درمان تعامل والد-کودک بر اختلالات عاطفی و رفتاری و استواری کودکان با اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی ٦ تا ١٢ سال بود که به روش نیمه‌تجربی با طرح تک‌آزمودنی انجام شد. در این پژوهش 12 بار اندازه‌گیری (4 ‌بار به عنوان خط پایه، 4 بار طی درمان و 4 ‌بار نیز در مرحله‌ی پیگیری) صورت گرفت. از بین مادران دارای کودک 6 تا 12 سال با اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی مراجعه کننده به مراکز بهداشت شهر اصفهان در سال 1398 به همراه کودکانشان، 6 مادر-کودک (12 نفر) به شیوه دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه بسته ارتباطی والد-کودک و درمان تعاملی والد-کودک جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل سیاهه رفتاری کودک آخنباخ (ebpl) و مقیاس پایداری و پشتکار کودکان (ps) بود. برای گروه اول به مدت 11 جلسه بسته ارتباطی والد-کودک و برای گروه دوم 12 جلسه درمان تعامل والد-کودک اجرا شد. در این پژوهش از ضرایب تاثیر داده‌ها استفاده شد و فراز و فرود متغیر وابسته‌، پایه‌ی داوری میزان تغییر به شمار رفت. همچنین، داده ها با استفاده از نرم افزار spss-22 تحلیل شدند. یافته ها نشان داد بسته ارتباطی والد-کودک و درمان تعاملی والد-کودک بر اختلالات درونی‌سازی و برونی‌سازی کودکان با اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی ٦ تا ١٢ سال اثر نداشتند؛ لیکن بسته ارتباطی والد-کودک و درمان تعاملی والد-کودک بر استواری کودکان با اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی ٦ تا ١٢ سال تاثیر داشته‌اند. بر اساس نتایج تنها بسته ارتباطی والد-کودک دارای اثرات پایدار بوده است. بنابراین، بسته ارتباطی والد-کودک می‌تواند نقش مهمی را در بهبودی پایدار استواری در کودکان با اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی ٦ تا ١٢ سال ایفا کند.

comparing the effectiveness of parent-child communication package with parent-child interaction therapy on affective/behavioral disorders and sustainability in children with attention deficit/hyperactivity disorder: case study

the aim of this study was to compare the efficacy of parent-child communication package with parent-child interaction therapy on affective/behavioral disorders and sustainability in children with attention deficit/hyperactivity disorder (adhd). this study was of quasi-experimental one-subject design. in this study, 12 measurements (4 times as baseline, 4 times during treatment and 4 times as follow-up) were performed. the statistical population included all children with adhd in isfahan city in 1400. from among mothers of 6-12-years-old children with adhd referred to isfahan health centers with their children, 6 mothers and children (12 individuals) were selected by purposive sampling method and randomly divided into closed parent-child communication package group and parent-child interaction therapy group. the tools included achenbach child behavior inventory (ebpl) and the child sustainability and perseverance scale (ps). the intervention was then administered for 11 sessions of parent-child communication package for the first group and 12 sessions of parent-child interaction therapy for the second group. in this research, data effect coefficients was used, and the ups and downs of the dependent variable were considered as the basis for judging the amount of change. data were analyzed using spss22 software. results showed that parent-child communication package and parent-child interaction therapy had no effect on internalizing and externalizing disorders in children with adhd, but the parent-child interaction package and parent-child interaction therapy were effective on the sustainability of children from 6 to 12 years-old with adhd. based on the results, only the parent-child communication package had lasting effects. therefore, the parent-child communication package can play an important role in sustained recovery in children with adhd from 6 to 12 years-old.