مقایسۀ اثربخشی بازتوانی شناختی با استفاده از کامپیوتر و یکپارچگی حسی و تلفیق این دو روش بر بهبود انعطاف‌پذیری شناختی دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری خاص

هدف پژوهش حاضر، مقایسۀ اثربخشی بازتوانی شناختی با استفاده از کامپیوتر و یکپارچگی حسی و تلفیق این دو روش بر بهبود انعطاف‌پذیری شناختی دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری خاص است. روش پژوهش، نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمونپس‌آزمون با گروه‌های نابرابر و پیگیری یک‌ماهه است. جامعۀ آماری پژوهش، دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری خاص مراجعه‌کننده به کلینیک‌های پندار و آتیه در شهر تهران، در سال تحصیلی 13971398 هستند که از بین آن‌ها 58 دانش‌آموز (32 پسر و 26 دختر) مبتلا به اختلال یادگیری خاص به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و 14 نفر در گروه آزمایشی اول، 15 نفر در گروه آزمایشی دوم، 16 نفر در گروه آزمایشی سوم و 13 نفر در گروه گواه به‌صورت تصادفی قرار گرفتند. برای اندازه‌گیری عملکرد انعطاف‌پذیری شناختی، از آزمون دسته‌بندی کارت‌های ویسکانسین (wcst) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس، با اندازه‌گیری مکرر، در نرم‌افزار spss 24 تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد بازتوانی شناختی با استفاده از کامپیوتر و تلفیق آن با یکپارچگی حسی به‌طور معنادار انعطاف‌پذیری شناختی را در دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری خاص بهبود می‌بخشد (01/0>p). یکپارچگی حسی نیز به‌طور معنادار انعطاف‌پذیری شناختی را در دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری خاص افزایش می‌دهد (05/0>p)، اما بین این سه روش در بهبود انعطاف‌پذیری شناختی تفاوتی وجود ندارد. از این‌رو می‌توان از بازتوانی شناختی با استفاده از کامپیوتر و یکپارچگی حسی و تلفیق این دو روش در بهبود انعطاف‌پذیری شناختی دانش‌آموزان مبتلا به اختلال یادگیری خاص استفاده کرد.

Comparison of the Effectiveness of Computer-Assisted Cognitive Rehabilitation, Sensory Integration, and the Combination of These Two Methods on Improving the Cognitive Flexibility of Students with a Specific Learning Disorder

The purpose of this study is to compare the effectiveness of computerassisted cognitive rehabilitation, sensory integration, and the combination of these two methods on improving the cognitive flexibility of students with specific learning disorder. The research method was quasiexperimental with a pretest/posttest design with unequal groups and one month followup. The statistical population consists of students with specific learning disorders referred to Pendar and Atieh clinics in Tehran during the academic year 20192020. Of them, 58 students (32 boys and 26 girls) with specific learning disorders were selected through available sampling, and 14 subjects were randomly replaced in the first experimental group, 15 subjects in the second experimental group, 16 subjects in the third experimental group, and 13 subjects in the control group. The Wisconsin Card Storing Test (WCST) was used to measure cognitive flexibility. Data were analyzed by analysis of variance with repeated measures using SPSS24 software. The results showed that computerized cognitive rehabilitation and combination with sensory integration significantly improved cognitive flexibility in students with specific learning disorders (P<0.01). In addition, sensory integration also significantly improves cognitive flexibility in students with specific learning disorders (P<0.05). However, there is no difference between these three methods in improving cognitive flexibility. Therefore, computerassisted cognitive rehabilitation, sensory integration, and the combination of these two methods can be used to improve cognitive flexibility in students with specific learning disorder.