مقایسه تاثیر آموزش ارتباط موثر والد و کودک با توانمندسازی شناختی بر بهبود عملکرد کودکان مبتلا به کم‌توجهی بیش‌فعالی

هدف از این پژوهش مقایسه تاثیر آموزش ارتباط موثر والد و کودک با توانمندسازی شناختی، بر بهبود عملکرد کودکان مبتلا به کم توجهی بیش‌فعالیبود. روش پژوهش از نوع آزمایشی با پیش آزمون– پس آزمون با گروه کنترل در نظر گرفته شد. جامعه آماری شامل کلیه کودکان 7 تا 11 سال بودند که در سال 1399 به مرکز مشاوره آموزش و پرورش ناحیه 2 کرمان مراجعه کردند. تعداد این کودکان 275 دانش آموز (101 دختر و 174 پسر) بود که مبتلا به اختلال کم توجهی بیش‌فعالی تشخیص داده شدند. بعد از تکمیل مقیاس رتبه بندی کانرز والدین (cprs)، توسط والدین این کودکان، 60  نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایگزین شدند (20 نفر در هر گروه). پس از ریزش نمونه ها، تعداد آزمودنی ها در هر گروه به 15 نفر کاهش یافت. کودکان گروه توانمندسازی شناختی تحت 10 جلسه توانمندسازی شناختی و والدین گروه ارتباط موثر والد و کودک تحت آموزش 10 جلسه ای ارتباط موثر والد و کودک قرار گرفتند، اما گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. داده های جمع آوری شده با مدل آماری کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که هر دو روش بر عملکرد کودکان مبتلا  به کمبود توجه و بیش فعالی اثر دارد. اما روش آموزش ارتباط والد و کودک در بهبود عملکرد این کودکان موثرتر از روش توانمندسازی شناختی بود. بنابراین، از این شیوه های آموزشی می توان در بهبود عملکرد کودکان مبتلا به کم توجهی بیش‌فعالی بهره جست و پیشنهاد می شود هر دو روش در کنار هم به کار گرفته شوند.

Comparison of effectiveness of parent-child communication training with cognitive empowerment on improving the performance of children with attention deficit/hyperactivity disorder

The aim of this study was to compare the effectiveness of parentchild communication training and cognitive empowerment on improving the performance of children with Attention Deficit/Hyperactivity Disorder. The research method was experimental with pretestposttest design and a control group. The statistical population included all patients referred to the Education Counseling Center of District 2 of Kerman with the age group of 7 to 11 years in 2020 who were diagnosed with attention deficit hyperactivity disorder. The number of these children was 275 students (101 girls and 174 boys). After completing the conners’ parent rating scale (CPRS) by the parents of these children, 60 children were selected by random sampling method and randomly assigned to two experimental groups and one control group (20 people in each group). After reducing the subjects, the number of subjects in each group reached 15. The children in the cognitive empowerment group underwent 10 sessions of cognitive trainings and the parents in the parentchild communication group underwent 10 sessions of effective parentchild communication training, but the control group did not receive any intervention. The data were analyzed by analysis of covariance. The results showed that both methods have an effect on the performance of children with Attention Deficit Hyperactivity Disorder but the parentchild communication training method was more effective in improving the performance of these children than the cognitive empowerment method. Therefore, these educational methods can be used to improve the performance of children with Attention Deficit/Hyperactivity Disorder and it is suggested that both methods be used together.