بررسی اثربخشی برنامه‌ تعامل والد-کودک بر میزان تنیدگی مادران کودکان آهسته‌گام با مشکلات رفتاری و کاهش مشکلات رفتاری کودکان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه‌ تعامل والد-کودک بر میزان تنیدگی مادران کودکان آهسته‌گام با مشکلات رفتاری و کاهش مشکلات رفتاری کودکان انجام شد. این پژوهش، از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه‌ آماری کلیه‌ دانش‌آموزان دختر آهسته‌گام با مشکلات رفتاری (7-9) در مدارس استثنایی ( سال 97-96) شهرستان گرگان بودند. از این جامعه به روش نمونه‌گیری هدفمند، نمونه‌ای مشتمل بر 24 کودک و مادر انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه 12 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش، مقیاس مبتنی بر تجربه‌ آخنباخ (2001) و مقیاس استرس فرزندپروری بری و جونز (1995) بود. ابتدا پیش‌آزمون در هر دو گروه آزمایش و کنترل انجام شد و سپس گروه آزمایش طی 15 جلسه‌ 90 دقیقه‌ای برنامه‌ تعامل والد-کودک را دریافت کردند. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر بررسی شدند. نتایج به‌دست آمده حاکی از آن بود که برنامه‌ تعامل والد-کودک تاثیر معناداری بر کاهش تنیدگی مادران کودکان آهسته‌گام با مشکلات رفتاری و کاهش مشکلات رفتاری کودکان آهسته‌گام دارد. نتایج به‌دست آمده از مرحلۀ پیگیری، همچنین کاهش تنیدگی مادران و کاهش مشکلات رفتاری کودکان را نشان داد. در نتیجه با بهبود مهارت‌های ارتباطی والدین و افزایش تعامل مثبت میان مادر و فرزند می‌توان تنیدگی مادران و مشکلات رفتاری کودکان را کاهش داد.