الگوی شناسایی استعداد ریاضی بر اساس رویکرد ملاک‌های چندگانه در دانش‌آموزان تیزهوش و با‌استعداد

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی سازه استعداد ریاضی بر اساس مدل پیشنهادی مبتنی بر رویکرد ملاک‌های چندگانه انجام شد. بر طبق این رویکرد، استعداد ریاضی محصول تکاملی تعامل ویژگی‌های شناختی، شخصیتی و محیطی افراد شناخته می‌شود. روش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع طرح‌های همبستگی با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام دانش‌آموزان مدارس استعدادهای درخشان دوره متوسطه اول (پایه هشتم) شهر تهران در سال تحصیلی 97-1396 بود. داده‌های مورد نیاز با استفاده از آزمون دسته‌بندی کارت ویسکانسین، آزمون تکلیف بلوک‌های کرسی، آزمون تکلیف زمان واکنش دیاری-لیوالد، پرسشنامه خودسنجی راهبردهای خودتنظیمی، مقیاس خودکارآمدی مهارت‌های ریاضی، پرسشنامه جو کلاس در درس ریاضی، پرسشنامه نگرش ریاضی فنما - شرمن، آزمون سه ذهن ریاضی و نمرات ترم اول درس ریاضی از 243 نفر از دانش‌آموزان پایه هشتم مدارس استعدادهای درخشان شهر تهران با روش نمونه‌گیری دردسترس جمع‌آوری شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که در این پژوهش متغیرهای شناختی تاثیر معنی‌داری بر استعداد ریاضی داشتند، اما از لحاظ آماری تاثیر متغیرهای شخصیتی و محیطی بر استعداد ریاضی تایید نشد. همچنین نتایج نشان داد که تاثیر متغیرهای شناختی بر متغیرهای محیطی و تاثیر متغیرهای محیطی بر متغیرهای شخصیتی تایید شد. نتیجه‌گیری: با توجه به این موضوع که استعداد ریاضی یک سازه چند بعدی است، شناسایی دانش‌آموزان تیزهوش و با استعداد ریاضی نیازمند ابزارهای متفاوت و ملاک‌های چندگانه می‌باشد.