اثربخشی آموزش دیویس بر بهبود مهارتهای خواندن، برنامه ریزی و سازماندهی دانش آموزان با ناتوانی‌های یادگیری

هدف از پژوهش حاضر ، بررسی اثربخشی آموزش دیویس بر بهبود مهارت های خواندن، برنامه ریزی و سازماندهی دانش آموزان با ناتوانی های یادگیری بود. روش این مطالعه، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل 400 کودک (170 دختر و230 پسر) با ناتوانی یادگیری در مراکز ناتوانی های یادگیری 1، 2، 3 و 4 در شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 98-1397 بود. نمونه آماری شامل 30 دانش آموز بود که به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب و به‌ تصادف در دو گروه آزمایشی (15 دانش‌آموز) و گواه (15 دانش‌آموز) گمارده شدند. ابتدا پرسشنامه مشکلات یادگیری کلورادو (cldq) برای هر دو گروه (توسط والدین) تکمیل شد و سپس در آزمون برج لندن (ltt) شرکت کردند. گروه آزمایشی در جلسات آموزش دیوس شرکت کردند. گروه گواه، آموزشی را دریافت نکردند. سپس پرسشنامه‌های ذکر‌شده بار دیگر توسط والدین برای هر دو گروه تکمیل شد و آن‌ها در آزمون برج لندن شرکت کردند. داده‌ها از طریق آزمون آماری تحلیل کوواریانس تحلیل شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که میانگین نمرات مهارت های خواندن، برنامه ریزی و سازماندهی در پس آزمون در گروه آزمایشی نسبت به گروه کنترل، به‌طور معناداری افزایش یافته بود. براساس یافته‌های پژوهش می توان نتیجه گیری کرد که روش آموزش دیویس با شناسایی مشکلات مربوط به نارساخوانی، باعث بهبود مهارت خواندن و با تمرکز بر فرایندهای تفکر موجب افزایش توانایی فرد در مهارت های سازماندهی و برنامه‌ریزی می‌شود.