اثربخشی بازی درمانگری با رویکرد کودک‌محور بر کاهش مشکلات برونی‌سازی شدۀ دانش‌آموزان

پژوهش حاضر با هدف، بررسی اثربخشی بازی‌درمانی با رویکرد کودک‌محور بر کاهش مشکلات برونی‌سازی‌شدۀ دانش‌آموزان 9-7 ساله انجام شد. پژوهش حاضر از نوع مطالعات شبه‌آزمایشی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بوده است. جامعۀ پژوهش را کلیۀ دانش‌آموزان 9-7 ساله‌ای تشکیل دادند که به دلیل مشکلات رفتاری به مراکز مشاوره شهر تهران مراجعه کرده و در ارزیابی‌ها دارای مشکلات برونی‌سازی‌شده تشخیص داده شده بودند. با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس،30 دانش‌آموز که طی مصاحبه تشخیصی با والدین، دارای مشکلات رفتاری تشخیص داده شده بودند، با استفاده از سیاهۀ رفتاری کودک (cbcl) ارزیابی شدند. از میان این دانش‌آموزان، 10 نفر که نمرۀ بالاتر از نمرۀ برش را کسب کردند، به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. در نهایت از این تعداد 5 نفر به‌صورت تصادفی در گروه آزمایشی و 5 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایشی تحت 16 جلسه بازی‌درمانی کودک‌محور قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. بعد از اتمام مداخلۀ درمانی گروه آزمایش، هر دو گروه دوباره با استفاده از سیاهۀ رفتاری کودک (cbcl) به عنوان پس‌آزمون ارزیابی شدند. داده‌های به‌دست آمده با استفاده از مدل آماری تحلیل کوواریانس تجزیه‌ و ‌تحلیل شدند. یافته‌های حاصل از پژوهش نشان داد که بازی‌درمانی با رویکرد کودک‌محور به کاهش معنادار مشکلات برونی‌سازی شدۀ دانش‌آموزان منجر می‌شود (0.01≥p). با توجه به نتایج پژوهش حاضر می‌توان نتیجه گرفت که بازی‌درمانی کودک‌محور موثر بوده است و برای کاهش مشکلات رفتاری برونی‌سازی شده می‌توان از این مداخله استفاده کرد.