اثربخشی آموزش و تمرین توجه بر توانایی املاءنویسی و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان با ناتوانی یادگیری

هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش و تمرین توجه بر توانایی املاءنویسی و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان با ناتوانی یادگیری بود. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با گروه گواه و طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون و پیگیری سه ماهه بود. جامعۀ آماری، کلیۀ دانش‌آموزان دختر سوم ابتدایی شهریار و ملارد به‌تعداد 23839 نفر در سال 96-95 بودند. ‌روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای از 4 منطقه بود، که دو منطقۀ ملارد و شهریار انتخاب و از 260 مدرسه، سه مدرسه حاجیه نوری، مریم و حضرت زینب انتخاب شدند. از هر مدرسه 2 کلاس و پس از غربال‌گری با آزمون هوشی ریون و آزمون املای معلم ساخته 30 نفر انتخاب و دو گروه 15 نفری شدند. علاوه بر دو آزمون هوش ریون و آزمون املای معلم ساخته، برای اندازه‌گیری عملکرد تحصیلی، آزمون معلم ساختۀ عملکرد تحصیلی نیز به‌کار گرفته شد. و آزمون عملکرد تحصیلی 1395 با 30 سوال توسط معلم تهیه شد. آموزش مبتنی بر برنامۀ فلچر 2007 طی ده جلسۀ 45 دقیقه‌ای هفته‌ای دوبار اجرا شد. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس مختلط با اندازه‌گیری‌های مکرر استفاده شد. نتایج حاکی از اثربخشی آموزش و تمرین توجه بر توانایی املاءنویسی (21.19=f، 0.0001=p) و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان با ناتوانی یادگیری بود (22.67 =f، 0.001 =p) و تاثیر در مرحلۀ پیگیری پایدار ماند. از آنجا که آموزش و تمرین توجه به بالا بردن توانایی املاءنویسی و عملکرد تحصیلی منجر می‌شود، معلمان می‌توانند از این روش برای پیشگیری از اختلال املاءنویسی و کاهش عملکرد تحصیلی و رفع این اختلال در مدارس استفاده کنند.