اثربخشی توان‌بخشی شناختی رایانه‌محور بر کارکردهای اجرایی کودکان مبتلا به ‌اختلال اُتیسم با عملکرد بالا

هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی توان‌بخشی شناختی رایانه‌محور بر کارکردهای اجرایی کودکان مبتلا به ‌اختلال اُتیسم با عملکرد بالا بود. روش مطالعه از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه کودکان مبتلا به ‌اختلال اُتیسم مراکز درمانی استان مرکزی شامل 46 کودک (8 دختر و 38 پسر) بود. از بین جامعه هدف 16 کودک پسر مبتلا به‌ اختلال اُتیسم با عملکرد بالا با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس بر اساس پرسشنامه سنجش دامنه طیف اُتیسم (assq) از مرکز درمانی انجمن خیریه اُتیسم رضوان استان مرکزی به‌عنوان حجم نمونه انتخاب و در دو گروه آزمایش (8 نفر) و کنترل (8 نفر) به ‌شیوه تصادفی گمارش شدند. در ابتدا هر دو گروه توسط پرسشنامه درجه‌بندی رفتاری کارکردهای اجرایی (bariff،2000) مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه آزمایش در 10 جلسه 50 دقیقه‌ای در طول چهار هفته توان‌بخشی شناختی رایانه‌محور را دریافت کردند. در پایان، هر دو گروه مجدداً مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفت. یافته‌های این پژوهش نشان داد که توان‌بخشی شناختی رایانه‌محور، موجب بهبود کارکردهای اجرایی کودکان مبتلا به ‌اختلال اُتیسم با عملکرد بالا می‌شود. از‌این‌رو، با استفاده از توان‌بخشی شناختی رایانه‌محور، می‌توان کارکردهای اجرایی کودکان مبتلا به‌ اختلال اُتیسم با عملکرد بالا را بهبود بخشید.