تاثیر آموزش مبتنی بر روان‌شناسی مثبت‌نگر بر سخت‌رویی و تعادل عاطفۀ مادران کودکان مبتلا به اختلال بیش‌فعالی– نقص‌توجه

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش روان‌شناسی مثبت‌نگر بر سخت‌رویی و تعادل عاطفۀ مادران کودکان مبتلا به اختلال کاستی توجه – بیش‌فعالی انجام شد. روش پژوهش، از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری پژوهش، شامل کلیۀ مادران کودکان دارای اختلال کاستی توجه - بیش فعالی بود که در سال 97-1396 برای درمان فرزند خود به مرکز جامع اعصاب و روان آتیه در تهران مراجعه کرده بودند. تعداد 28 نفر از مادران به‌عنوان نمونۀ پژوهش از طریق نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (13) و گروه کنترل (15) جایگزین شدند. گروه آزمایشی در 10 جلسۀ آموزش (هفته‌ای 1 جلسه؛ هر جلسه 120 دقیقه‌) شرکت کردند، در حالی که گروه کنترل در این جلسات شرکت نکرد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه‌های سخت‌رویی کوباسا (1979) و عواطف پاناس (1988) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیره و چند متغیره با به‌کارگیری نرم افزار spss25 تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مبتنی بر مفاهیم روان‌شناسی مثبت‌نگر به افزایش معنادار در میزان سخت‌رویی و مولّفه‌های آن‌(به غیر از چالش، (0.05p). با توجه به یافته‌های پژوهش، استفاده از برنامۀ آموزش مبتنی بر روان‌شناسی مثبت‌نگر در جهت ارتقاء سخت‌رویی و افزایش هیجان مثبت مادران کودکان دارای اختلال کاستی توجه – بیش‌فعالی باهدف ایمن‌سازی روانی آن‌ها پیشنهاد می‌شود.