بررسی مقایسه‌ای اثربخشی روش خودآموزی کلامی و بازی‌های ادراکی- حرکتی بر سازماندهی رفتاری- هیجانی و مهارت حل مساله در دانش‌آموزان مبتلا به اختلال کاستی‌توجه – بیش‌فعالی

دانش‌آموزان مبتلا به اختلال کاستی‌توجه – بیش‌فعالی از جمله افرادی هستند که در مهارت حل مساله و سازماندهی رفتاری- هیجانی با مشکلاتی رو به رو هستند. هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسه‌ای اثربخشی روش خودآموزی کلامی و روش بازی‌های ادراکی- حرکتی بر سازماندهی رفتاری- هیجانی و مهارت حل مساله دانش‌آموزان مبتلا به اختلال کاستی‌توجه – بیش‌فعالی شهر تبریز بود. این پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعۀ آماری شامل کلیۀ دانش‌آموزان پسر مدارس ابتدایی شهر تبریز در سال تحصیلی 97-96 بود و نمونۀ پژوهش به تعداد 60 نفر که بر اساس ملاک‌های تشخیصیdsm-5 و پرسشنامۀ نشانه‌های مرضی کودکان (csi-4) به عنوان دانش‌آموزان مبتلا به اختلال کاستی‌توجه – بیش‌فعالی تشخیص داده شدند که 40 نفر از آن‌ها به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و 20 نفر نیز در گروه گواه جایدهی شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس عصب روان‌شناختی کودک و نوجوان کانرز (2004) و برای تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل کواریانس چند متغیره استفاده شده است. مقایسۀ میانگین‌ها نشان داد که نمره‌های سازماندهی رفتاری- هیجانی و مهارت حل مساله در روش بازی‌های ادراکی – حرکتی و خودآموزی کلامی در پیش‌آزمون بالاتر از پس‌آزمون بود. نهایتا، در مقایسۀ اثربخشی روش بازی‌های ادراکی- حرکتی و روش خودآموزی کلامی بر سازماندهی رفتاری- هیجانی و مهارت حل مساله دانش‌آموزان تفاوت چندانی مشاهده نشد. براساس یافته‌ها می‌توان بیان کرد که انجام مداخله‌های مناسب مانند استفاده از روش خودآموزی کلامی و بازی‌های ادراکی- حرکتی می‌تواند در درمان مشکلات رفتاری- هیجانی، افزایش مهارت حل مساله و بهبود مهارت‌های شناختی دانش‌آموزان مبتلا به اختلال کاستی‌توجه – بیش‌فعالی موثر باشد.