اثربخشی آموزش رفتاری والد بر تعامل والد-کودک و تنیدگی فرزندپروری مادران کودکان با اختلال کاستی توجه - بیش‌فعالی

این پژوهش با هدف تعیین میزان اثربخشی آموزش رفتاری والد بر تنیدگی فرزندپروری و تعامل والد- کودک در مادران کودکان با اختلال کاستی توجه - بیش‌فعالی انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی و طرح مورد استفاده در این پژوهش طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری در این پژوهش کلیۀ مادران کودکان با اختلال کاستی توجه - بیش‌فعالی مراجعه‌کننده به کلینیک روان‌شناسی آتیه در سال 1397 بودند. گروه نمونه مشتمل بر 30 نفر بود که به صورت در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری قرار گرفتند. گروه آزمایش طی 10 جلسۀ 90 دقیقه‌ای، هفته‌ای دو بار در جلسات گروهی آموزش رفتاری والد شرکت کرد و گروه کنترل هیج مداخله‌ای دریافت نکرد. ابزار به کار گرفته شده در پژوهش حاضر مقیاس رابطۀ کودک-والد رابرت سی. پیانتا (1992) و مقیاس تنیدگی فرزندپروری بری و جونز (1995) بودند. داده‌های پژوهش با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نسخۀ 23 نرم‌افزار spss تحلیل شد. نتایج به‌دست آمده نشان داد که آموزش رفتاری والد تاثیر معناداری بر تعامل والد- کودک و تنیدگی فرزندپروری در مادران کودکان با اختلال کاستی توجه - بیش‌فعالی داشت. آموزش برنامۀ آموزش رفتاری والد می‌تواند تعامل والد- کودک را افزایش و مشکلات رفتاری کودکان با اختلال رفتاری را کاهش دهد؛ بنابراین، برنامه‌ریزی به‌منظور استفاده از این برنامه اهمیت خاصی دارد.