طراحی و اعتبار‌یابی مقدماتی برنامۀ کنترل بازداری رفتارهای خود‌آسیب‌رسان عمدی نوجوان

پژوهش حاضر با هدف طراحی و ارزیابی اعتبار و روایی برنامۀ موبایلی آموزش کنترل بازداری رفتارهای خود‌آسیب‌رسان عمدی نوجوانان اجرا شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعۀ پژوهش همۀ دختران بستری در بیمارستان‌های روان‌پزشکی شهر تهران را شامل می‌شد که در سال گذشته رفتار خودآسیب‌رسان عمدی داشتند. با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند، نمونه‌ای شامل 15 نفر نوجوان دختر 14 - 18 سال، بستری در بیمارستان روان‌پزشکی روزبه، دارای رفتارهای خود‌آسیب‌رسان عمدی، انتخاب و از طریق مصاحبۀ بالینی نیمه ساختاریافته، آزمون هوش ریون، پرسشنامۀ خودآسیب‌رسانی عمدی و آزمون برو- نرو ارزیابی شدند. پایایی بازآزمایی، همسانی درونی و روایی همزمان مداخلۀ آموزش بازداری با آزمون برو - نرو بررسی شد. در تحلیل داده‌ها از روش آماری همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که ضرایب همبستگی در ارزیابی پایایی، همسانی درونی و پایایی بازآزمایی معنا‌دار (p˂0.001) بودند. هم چنین ضرایب همبستگی روایی همزمان برای زمان واکنش‌ها و نسبت خطای ابزارها معنا‌دار (0.001˂p) بودند. تحلیل‌های آماری حاکی از پایایی و روایی قابل قبول این ابزار بود. با توجه به پایایی و روایی حاصل، به نظر می‌رسد می‌توان از برنامۀ آموزش بازداری به‌منظور افزایش بازداری پاسخ، به‌ویژه در افراد دارای رفتارهای ‌خود‌آسیب‌رسان عمدی استفاده کرد.