اثربخشی آموزش برنامۀ فرزندپروری مثبت بر ارتباط والدین باکودک آهسته گام

هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش برنامۀ فرزندپروری مثبت بر ارتباط والدین با کودک آهسته گام خویش بود. پژوهش حاضر، یک مطالعۀ شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون–پس‌آزمون و گروه کنترل است. جامعۀ آماری این پژوهش، شامل کلیۀ والدین دانش‌آموزان آهسته گام مشغول به تحصیل در مقطع ابتدایی در سال1394-1393 شهر سمنان بود و نمونۀ این پژوهش، 30 زوج از والدین دانش‌آموزان آهسته گام بودند که با روش نمونه‌گیری در دسترس از مدارس شهر سمنان انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایشی در 8 جلسۀ آموزشی برنامه فرزندپروری مثبت (هر هفته یک جلسه و هر جلسه 90 دقیقه) شرکت کردند؛ در حالی که به گروه کنترل هیچ آموزشی ارائه نشد. ابزار استفاده در این پژوهش پرسشنامۀ جمعیت‌شناختی و مقیاس رابطۀ والد–کودک پیانتا (1994) بود. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری با به‌کارگیری نرم‌افزار spss(نسخه 22) تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها حاکی از تفاوت معنادار نمرات پیش‌آزمون و پس‌آزمون((p<0.05 ‌بود. می‌توان نتیجه گرفت برنامۀ فرزند پروری مثبت باعث بهبود روابط والدین و فرزند می‌شود.