اثربخشی بسته آموزشی تعامل والد- فرزند بر کیفیت دلبستگی کودکان دارای تعامل مادر-کودک ناکارآمد

هدف: تعامل مثبت بین مادر و کودک علاوه بر شکل‌دهی دلبستگی ایمن در فرزندان، می‌تواند از بروز بسیاری از آسیب‌های روان‌شناختی، تحولی، هیجانی و اجتماعی کودک پیشگیری نماید. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بسته آموزشی تعامل والد فرزند بر کیفیت دلبستگی کودکان دارای تعامل مادرکودک ناکارآمد انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل و مرحله پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل مادران دارای کودکان 3 تا 6 سال شهر اصفهان در سه ماهه پاییز سال 1397بود. در این پژوهش تعداد 40 مادر دارای کودکان 3 تا 6 سال با روش نمونه‌گیری غیرتصادفی هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل گمارده شدند (20 مادر در گروه آزمایش و 20 مادر در گروه کنترل). گروه آزمایش آموزشی تعامل والد فرزند را طی سه ماه در 9 جلسه 75 دقیقه‌ای دریافت نمودند. پرسشنامه‌ مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه کیفیت دلبستگی هالپرن و کاپنبرگ (2006) بود. داده‌های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر توسط نرم‌افزار آماری spss23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بسته آموزشی تعامل والد فرزند بر کیفیت دلبستگی کودکان دارای تعامل مادرکودک ناکارآمد تاثیر معناداری داشته است. به این صورت که این بسته آموزشی توانسته منجر به بهبود کیفیت دلبستگی کودکان دارای تعامل مادرکودک ناکارآمدشود. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان چنین نتیجه گرفت که بسته آموزشی تعامل والد فرزند با بکارگیری شناخت احساسات و افکار و ایجاد بستری برای تجربه هیجانات، می‌تواند به عنوان یک روش کارآمد جهت افزایش کیفیت دلبستگی کودکان دارای تعامل مادرکودک ناکارآمد مورد استفاده گیرد.

Effectiveness of Parent-Child Interaction Educational Package on Attachment Quality of Children with Inadequate Mother-Child Interaction

Aim: Positive interaction between mother and the child can prevent the emergence of psychological, evolutional, emotional and social damages in children besides creating safe attachment in them. Therefore, the present study was conducted aiming to investigate the effectiveness of parentchild interaction package on attachment quality of children with inadequate motherchild interaction. Method: The present study was quasiexperimental with pretestposttest, control group and twomonth followup design. The statistical population of the present study included mothers of 36yearold children in the City of Isfahan in the autumn of 2018. 40 mothers of 36yearold children were selected through purposive sampling method and they were randomly replaced into experiment and control groups (20 mothers in the experiment and 20 in the control group). The experiment group received nine 75minute sessions of parentchild interaction training. The tool used in the present study was Kappenberg Halpern’s Attachment Quality Scale (2006). The data were analyzed by repeated measurement ANOVA method via SPSS23 software. Results:The results showed that parentchild interaction training package has significantly influenced children’s selfcontrol in inadequate motherchild interaction (f=76/67, p<0/001). In a way that this training package could lead to the improvement of dimensions of motherchild interaction. Conclusion:According to the findings of the present study, it can be concluded that training package of parentchild interaction by employing the recognition of emotions and thoughts and creating a context for experiencing emotions, can be applied as an efficient method to increase attachment quality of children with inadequate motherchild interaction.