اثربخشی روان‌درمانی مثبت‌نگر بر نگرش‌های ناکارآمد دانش‌آموزان دختر دارای اختلال اضطراب فراگیر

هدف از پژوهش حاضر، اثربخشی روان‌درمانی مثبت‌نگر بر نگرش‌های ناکارآمد دانش‌آموزان دختر دارای اختلال اضطراب فراگیربود. روش مطالعه حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل دانش‌آموزان دختر 12 تا 15 ساله مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر شهر اهواز در سال تحصیلی 98-1397 بود. در این پژوهش تعداد 30 دانش‌آموز دختر مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند (15 دانش‌آموز در گروه آزمایش و 15 دانش‌آموز در گروه گواه). گروه آزمایش مداخله روان‌درمانی مثبت‌نگر (سلیگمن و چیزنتمیهایلی، 2000) را طی دو و نیم ماه در 10 جلسه 75 دقیقه‌ای دریافت نمودند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس نگرش‌های ناکارآمد (ias) و پرسشنامه اختلال اضطراب فراگیر (gadq) بود. داده‌های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل کوواریانس چندمتغیری توسط نرم‌افزار آماری 23spss مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که روان‌درمانی مثبت‌نگر بر نگرش‌های ناکارآمد و ابعاد آن در دانش‌آموزان دختر دارای اختلال اضطراب فراگیر تاثیر معنادار دارد (0.001>p). بدین صورت که این درمان توانسته منجر به کاهش نگرش‌های ناکارآمد و ابعاد آن در دانش‌آموزان دختر دارای اختلال اضطراب فراگیر شود. یافته‌های پژوهش حاضر بیانگر آن بودند که روان‌درمانی مثبت‌نگر با بهره‌گیری از فنونی همانند شناخت توانمندی‌های شخصی و تمرکز بر هیجانات مثبت، می‌تواند به‌عنوان یک درمان کارآمد جهت کاهش نگرش‌های ناکارآمد دانش‌آموزان دارای اختلال اضطراب فراگیر مورد استفاده قرار گیرد.

Effectiveness of Positive Psychotherapy on inefficient attitudes of female students with Generalized Anxiety Disorder

The present study was conducted aiming to investigate the effectiveness of positivist psychotherapy on inefficient attitudes in female students with Generalized Anxiety Disorder (GAD). It was a quasiexperimental study with pretest, posttest design and a control group. The statistical population of the current study consisted of the female 12 to 15 years old students with GAD in Ahvaz City in academic 20182019 year. 30 female students with GAD who were selected through randomized cluster sampling method and they were randomly accommodated into experiment and control group (15 students in the experiment and 15 in the control group). The experiment group received positivist psychotherapy intervention (Seligman Csikszentmihalyi, 2000) during twoandahalf months in ten 75minutes sessions. The applied questionnaires in this study included Wiseman and Beck’s Inefficient Attitudes Questionnaire (IAS) and Spitzer et.al’s Generalized Anxiety Disorder Questionnaire (GADQ). The data from the study were analyzed through MANCOVA method by SPSS23 statistical software. The results showed that positive psychotherapy has significant effect on ineffective attitudes in female students with GAD (p<0.001). Thus, this treatment has been able to reduce dysfunctional attitudes and its dimensions in female students with GAD. Findings of the present study revealed that the positive psychotherapy can be used as an efficient therapy to decrease inefficient attitudes in the students with GAD through employing techniques such as knowing personal abilities and concentrating on positive emotions.