پیش‌بینی رضایتمندی زوجیت بر اساس ناگویی هیجانی، صمیمت زوجین و نشاط ذهنی در مادران کودکان آهسته‌گام

این پژوهش با هدف پیش‌بینی رضایتمندی زوجیت بر اساس ناگویی هیجانی، صمیمت زوجین و نشاط ذهنی در مادران کودکان آهسته‌گام انجام شد. در یک پژوهش توصیفی تحلیلی از نوع همبستگی از میان مادران کودکان آهسته‌گام شهر اهواز در سال 1396، تعداد 90 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. تمامی شرکت‌کنندگان پرسشنامه‌های رضایتمندی زوجیت انریچ، ناگویی هیجانی تورنتو، صمیمیت زوجین باگاروزی و نشاط ذهنی ریان و فردریک را تکمیل کردند. داده‌ها با روش‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوۀ همزمان تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد ناگویی هیجانی (0.186-=r) با رضایتمندی زوجیت مادران کودکان آهسته‌گام رابطۀ منفی و معنادار و صمیمیت زوجین (0.327=r) و نشاط ذهنی (0.285=r) با رضایتمندی زوجیت رابطۀ مثبت و معنادار داشتند. نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد متغیرهای پیش‌بین به‌طورمعناداری توانستند 23.6‌درصد از واریانس رضایتمندی زوجیت مادران کودکان آهسته‌گام را پیش‌بینی کنند که در این پیش‌بینی سهم صمیمیت زوجین بیشتر از ناگویی هیجانی و نشاط ذهنی بود (p<0.05). نتایج حاکی از اهمیت ناگویی هیجانی، صمیمیت زوجین و نشاط ذهنی در پیش‌بینی رضایتمندی زوجیت مادران کودکان آهسته‌گام بود. بنابراین، به مشاوران و درمانگران پیشنهاد می‌شود برای بهبود رضایتمندی زوجیت این افراد میزان ناگویی هیجانی را کاهش و میزان صمیمیت زوجین و نشاط ذهنی را افزایش دهند.