تاثیر بازی‌درمانی بر مهارت‌های حرکتی و یکپارچگی دیداری- حرکتی نوپایان دارای تولد زودرس

این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی بازی‌درمانی بر روی مهارت‌های حرکتی و یکپارچگی دیداری- حرکتی کودکان 2 - 4 سال دارای تولد زودرس انجام شد. - این مطالعه، آزمایشی و از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه‌ آماری پژوهش، کودکان 2 - 4 سال دارای تولد زودرس شهرستان آمل بودند. نمونۀ پژوهش که دارای معیارهای ورود به مطالعه بودند شامل 20 کودک بود که به روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل جای گرفتند. گروه آزمایشی (10 کودک) در 24 جلسه (8 هفته، هفته‌ای 3 جلسه، هر جلسه یک ساعت) مداخلۀ بازی‌درمانی شرکت کردند، در حالی که گروه کنترل (10 کودک) در مداخله شرکت نکردند. ابزارهای این مطالعه نسخه‌ دوم مقیاس رشد حرکتی پی‌بادی (فولیو و فیوئل، 2000) و ویرایش ششم آزمون رشدی یکپارچگی دیداری- حرکتی بیری (بیری، بوکتنیکا و بیری، 2010) بود. داده‌های حاصل با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تحلیل شد. یافته‌ها نشان دادند که نمرات آزمون بهره‌ حرکتی کل (0.05>p) و یکپارچگی دیداری- حرکتی (0.05>p) در گروه آزمایشی به طوری معناداری بیشتر از نمرات گروه کنترل بود. نتایج این پژوهش نشان داد که پس از اِعمال مداخلۀ بازی‌درمانی، رشد حرکتی و یکپارچگی دیداری- حرکتی گروه آزمایشی بیشتر از گروه کنترل شد. بنابراین، در این دو حوزه به برنامه‌ توانبخشی ویژه‌ای نیاز است تا باعث جبران تاخیر رشد حرکتی و بهبود یکپارچگی دیداری- حرکتی کودکان دارای تولد زودرس شود.