برگ‌هایی از ادبیات فارسی‌‌هود در کتاب‌خانه مسجد اعظم قم

فارسی‌هود شاخه‌ای از ادبیات فارسی به شمار می‌رود و سابقه آن به حضور یهودیان پس از اسارت بابلی در ایران برمی‌گردد. یهودیان ساکن در ایران، علاوه بر آرامی و عبری، به فارسی نیز سخن می‌گفتند و برخی از نویسندگان آنها متونی را به زبان فارسی با الفبای عبری و گاهی برعکس (به زبان عبری با الفبای فارسی) می‌نوشتند که امروزه زبان‌شناسان این متون را «فارسی‌هود» می‌نامند. در این مقاله، نسخه خطی کتاب دانیال را که نمونه‌ای از این ادبیات است و در کتاب‌خانه مسجد اعظم قم نگه‌داری می‌شود بررسی می‌کنیم. این نسخه به زبان عبری و الفبای فارسی است و نویسنده ناشناس آن ترجمه فارسی را نیز به صورت زیرنویس و تحت‌اللفظی نگاشته است. در مقایسه با دیگر ترجمه‌های موجود از کتاب دانیال مشخص شد که این ترجمه مستقل است.

Papers from Judeo – Persian literature in the library of the Azam Mosque in Qom

JudeoPersian literature is considered as a branch of the history of the Jews after the Babylonian captivity. Jews in Iran spoke in Persian Along with Aramaic and Hebrew; meanwhile some Jewish writers have made some works in Persian by Hebrew alphabet, and sometimes vice versa, and today they are wellknown as JudeoPersian literature. In the late, this kind of literature has attracted the attention of Western scholars, especially linguists.This paper reviews the literature that a sample is kept in the library of the Azam Mosque in Qom: the manuscript of the book of Daniel. This version belongs to the second type, i.e. in the Hebrew language with Persian alphabet. The anonymous author also subtitled and translated it literally in Persian. Compared with other existing translations of the Book of Daniel, it shows that it is an independent translation. In this article, after a brief introduction to unique manuscripts in the Library and the character of Prophet Daniel, this kind of literature in the book has been analyzed.