مقایسه بازتاب‌های اخلاقی و سبکی اندرزهای پهلوی با آثار حکمی‌ فارسی (با تکیه بر قابوس‌نامه)

در حوزه زبان و ادبیات پارسی آثار ارزشمندی وجود دارد که سرشار از چشمه‌های حکمت و معرفت است. آن زمان که به دنبال سرچشمه‌های این معارف عمیق می‌رویم درمی‌یابیم که بسیاری از سرچشمه‌های این معارف در فرهنگ غنی ایران‌زمین نهفته است و این خود گویای این است که ایرانیان باستان، به ویژه زرتشتیان، در عرصه‌های اخلاقی و اندرزی پیش‌گام و پیش‌قدم بوده‌اند؛ اما متاسفانه گذر روزگار و سختی زبان این متون، گردی از فراموشی بر روی آنها افشانده است. زدودن گرد و غبار از چهرۀ این معارف کاری درخور و شایسته و در عین حال سخت طاقت‌فرساست. یکی از آثار فاخر در حوزه ادبیات تعلیمی ‌و حکمی‌ کتاب قابوس‌نامه اثر عنصرالمعالی کیکاووس بن وشمگیر است که سرشار از پندها و اندرزهای اخلاقی و حکمی ‌است و بسیاری از آنها ریشه در ایران باستان دارد. این مقاله بر آن است تا به صورت تطبیقی و درون‌مایه‌ای مضامین مشترک اخلاقی را که در متون اندرزی پهلوی و قابوس‌نامه به کار رفته مشخص کند و سپس میزان تاثیرپذیری آنها را تعیین کرده و بازتاب آنها را نشان دهد.

A Comparison between the Ethical and Advisory Content of Pahlavi Texts and OnsorolMaali, s Qaboos Namah

The Persian literature enjoys a lot of priceless works containing abundant sources of philosophical and epistemological themes, originating in the rich culture of ancient Iran, indicating the Zoroastrian advanced heritage of culture and ethic, unfortunately forgotten behind the passing centuries.   One of the significant works of Persian didactic literature is QaboosNameh by OnsorolMaali containing a huge amount of ethical and philosophical themes originating in ancient Pahlavi texts. When composing QaboosNameh, Onsoralmaali undoubtedly had access to some of Pahlavi advice letters like the works of Azarbad Mehr Sepandan and BozorgMehr since there are a lot of similarities between their contents. Onsoralmaali, knowing Pahlavi language according to himself, has a lot of ethical advisory themes in his work in common with Pahlavi's advice letters, what this article critically examines.