توماس مرتن و آیین بودایی

توماس مرتن یکی از معروف‌ترین الهی‌دانان قرن بیستم در آیین مسیحیت، عمدۀ شهرت خویش را مدیون آثار منتشرشده‌اش در باب گفتگوی بینادینی میان مسیحیت و سایر ادیان به‌ویژه ادیان شرقی است. وی کوشید گفتگویی را با تکیه بر نقاط مشترک و تشابهات میان مسیحیت با ادیان کهن پایه‌گذاری کند. از میان تمامی عرفان‌های شرقی، توجه مرتن به آیین بودایی – به‌ویژه ذن - بیشتر از بقیه بود. نوشته‌های مرتن به همراه آثار متفکران ذن مانند سوزوکی و آلان واتس باب‌های جدی آشنایی سنت مسیحی با مکتب ذن و آیین بودایی بوده‌اند.آیین بودایی به‌ویژه ذن که توسط سوزوکی ارائه شده است، برای مرتن به‌مثابۀ سرچشمه‌ای غنی در طرح مواجهه و گفتگو با انجیل و آموزه‌های مسیحیت نوین است؛ به نظر می‌رسید سوزوکی مکتب ذن را در جایگاه آیینی ارائه می‌کند که به طور تصادفی با تاریخ و تعالیمِ بودایی مرتبط شده است؛ اما مرتن در بسیاری موارد دریافت آن آموزه عمیقاً از دل سنت بودایی سر برآورده است؛ چراکه چارچوبی همراه با مراقبه در ذهن و بینشی وسیع به وجود خواهد آورد.

thomas merton and buddhism

thomas merton, one of the most renowned twentieth-century christian theologians, owes much of his fame to his published works on interfaith dialogues between christianity and other religions, particularly eastern ones. he tried to lay the foundation of this dialogue upon shared beliefs and similarities between christianity and ancient religions. of all eastern mysticisms, merton was particularly interested in buddhism, particularly zen buddhism. buddhism, as presented by suzuki, was a rich source of encounter and dialogue with the gospel and new christian doctrines for merton. it seems that suzuki presents zen as a ritual that happens to relate to buddhist history and teachings. however, merton often found that zen was deeply originated in the buddhist tradition, as it creates a framework along with meditation in the mind and a vast insight.