پدیدارشناسی مفهوم «برکت» و «نفرین» در تمدن‌های میان‌رودان

بررسی مفاهیم «برکت» و «نفرین» در میان مردم بین‌النهرین باستان، نمونه‌ای از تحولات باورهای دینی نزد این مردم را نشان می‌دهد. از حیث التفاتی، این عقاید از بن‌مایه‌های دینی و اسطوره‌ای صاحبان این تمدن‌ها بوده و در زندگی آنها کارکردی عمیق داشته است. بدین‌صورت که «برکت» به معنای عنایت خدایان در تغیر اوضاع نامناسب بوده و درخواست نفرین به‌تصریح یا به‌تلویح تقاضای داوری آنان برای اوضاع و احوال ناعادلانه به شمار می‌رفته است و کسانی که از حربه نفرین استفاده می‌کردند در پی عدالت و اصلاح آسمانی بودند. این عقاید به مرور زمان از باورهای معطوف به مرکز معنای دینی دوره باستان به مرکز معنایی یهودیت وارد شده و در این فرآیند محتوای مفهومی‌اش را حفظ کرده است. این پژوهش با روش پدیدارشناسی و مقایسه‌ای، این مفاهیم و فرآیند تحولات دینی آن در فرهنگ دینی پیش از یهودیت و بعد از آن را بررسی می‌کند.

phenomenology of the concept of blessing and curse in mesopotamia civilizations

the change in the concepts of blessing and curse among the ancient mesopotamians shows an example of the evolution of religious beliefs among them. the beliefs were part of the religious and mythological foundations of the owners of these civilizations and had a deep function in their lives. therefore, blessing meant the favor of the gods in changing unfavorable situations and asking for a curse explicitly or implicitly was considered to be a request for their judgment for unjust situations and those who used the tactic of cursing were seeking heavenly justice and reform. over time, these beliefs, while preserving their conceptual content, entered the semantic center of judaism from the religious meanings of the ancient period. using the phenomenological and comparative method, the present article examines these concepts and the process of their religious evolution in the religious culture before and after judaism.