واکاوی ازدواج با محارم در آیین زرتشت بر پایۀ روایات اسلامی

آیین ازدواج در بسیاری از ادیان پیوندی الاهی است که با تشریفاتی صورت می‌گیرد. هر دین و آیینی برای ازدواج قوانین، مجوزها و منع‌هایی دارد. از مسائل مهم در آیین زرتشت باستان، ازدواج با محارم است که در میان زرتشتیان باستان رخ داده است. این نوشتار مسئلۀ ازدواج با محارم را در میان زرتشتیان باستان با تکیه بر روایات اسلامی تحلیل و واکاوی می‌کند. مراد از «محارم» در این مقاله، نزدیکان درجه یک، یعنی دختر، خواهر و مادر، است. با مشاهده مجموعه روایات و بررسی سندی و محتوایی آنها، این نکته به دست می‌آید که اصل ازدواج با محارم در میان زرتشتیان در برهه‌های گذشته رخ داده است، گرچه قلت یا کثرت آن از روایات فهمیده نمی‌شود. روی سخن این پژوهش با زرتشتیان دوران معاصر نیست؛ زیرا آنها این عمل را روا نمی‌شمرند و در میانشان این نوع ازدواج صورت نمی‌گیرد.

Analysis of Incestuous Marriage in Zoroastrianism Based on Islamic Narrations

Marriage in many religions is a divine bond that is performed through rituals. Every religion has rules, permissions and prohibitions for marriage. One of the important issues in Zoroastrianism is incestuous marriage happening among the ancient Zoroastrians. This article analyzes this issue based on Islamic narrations. Here, the term Maharem refers to firstdegree female relatives, i.e. daughter, sister and mother. By observing the collection of narrations and examining their chain of transmission and content, it is concluded that the incestuous marriage has occurred among Zoroastrians in the past, although its scarcity or multiplicity is not understood from the narrations. This research is not about contemporary Zoroastrians; because they do not consider this type of marriage permissible and it does not take place among them.