تحلیلِ پیش ‌گویی ‌های پایان جهان در دین زردشت با تکیه بر دیدگاه میرچا الیاده

پیش‌گویی‌های پایان جهان در دین زردشت، بیشتر در زند وهومن یسن، پیش‌گویی جاماسپ در یادگار جاماسپ و برآمدن شابهرام ورجاوند نمود یافته‌اند؛ در آثار یادشده، که نمونه‌هایی از پیش‌گویی‌های اسطوره‌ای پایان جهان به شمار می‌آیند، یکی از مولفه‌های اصلی، ظهور و تغییری گسترده و مثبت، به صورت ناگهانی در فرجام جهان است. در پژوهش پیش‌ رو، که با تکیه بر منابع کتاب‌خانه‌ای و با روش تحلیلی‌توصیفی انجام می‌شود، با اتکا بر دیدگاه‌های اسطوره‌شناختیِ پدیدارشناس دینی، میرچا الیاده، متون یادشده را واکاوی خواهیم کرد. بر اساس دیدگاه الیاده، این پیش‌گویی‌ها گرچه در ظاهر، آینده جهان را به تصویر می‌کشند، در باطن به سبب درون‌مایه اساطیری‌شان، نشان از میل بازگشت جاودانه بشر به لحظه ازلی دارند و به همین روی تمام الگوهای بازگشت اسطوره‌ای را در خود دارند و در بستر روایتی اسطوره‌ای، زمینه را برای عبور مخاطب از زمان خطی به زمان قدسی فراهم می‌کنند.

analysis of the prophecies of the end of the world in zoroastrianism based on the view of mircea eliade

the prophecies of the end of the world in zoroastrianism are mostly reflected in zandi wahman yasn, the prophecy of jāmāsp in the memorial of jāmāsp and the rise of shābahrām varjāvand;in these works, which are examples of the mythical prophecies of the end of the world, one of the main components is the emergence and widespread and positive change that happen at the end of the world. in the present study, using library sources and descriptiveanalytical method, we will analyze the aforementioned texts based on the mythological views of the religious phenomenologist mircea eliade. according to eliade, although these prophecies outwardly depict the future of the world, inwardly, because of their mythological theme, they indicate the desire for the eternal return of mankind to the preexisting moment, and therefore contain all patterns of mythical return. and in the context of a mythical narration, they provide the ground for the audience to pass from linear time to sacred time.