تعیین پنجره ایمن وزن گل و مسیر بهینه حفاری سازند گدوان با استفاده از معیارهای شکست سنگ در یکی از میادین هیدروکربنی جنوب غرب ایران

امروزه اقتصاد کشورهای حوزه خاورمیانه در گرو افزایش نرخ بهره‌برداری و تولید نفت خام می‌باشد. با درک این واقعیت که کشف میادین هیدروکربوری عظیم در آینده به ندرت رخ خواهد داد، از این رو برنامه‌ریزی شرکت‌های نفتی، تولید بهینه از میادین موجود می‌باشد. سازند گدوان یکی از مخازن مهم دشت آبادان محسوب می‌شود که از توالی‌های شیل و ماسه‌سنگ تشکیل شده‌است. حفر چاه‌های تولیدی در این سازند به دلیل ماهیت ضعیف توالی شیلی همواره یک چالش بوده است. بیش از 90% مشکلات چاه در سازند گدوان ناشی از ناپایداری چاه است. از جمله این مشکلات می‌توان به ریزش چاه، تنگ‌شدگی و گیرکردن مته اشاره نمود که منجر به افزایش زمان غیرمولد (‏npt) و هزینه‌های حفاری می‌شوند. هدف اصلی این پژوهش، ارزیابی پایداری چاهی واقع در یکی میادین جنوب‌غرب ایران بر اساس یک مدل ژئومکانیکی یک‌بعدی با استفاده از نگارهای چاه‌پیمایی می‌باشد. پس از ساخت مدل ژئومکانیکی یک‌بعدی، جهت ارزیابی پایداری چاه از معیارهای شکست موهر-کولمب و موگی-کولمب استفاده شد. با بررسی نتایج مشخص شد که معیار شکست موهر-کولمب، تخمین بهتری در مورد فشار ریزش ارائه می‌دهد. همچنین امتداد ریزش‌های شناسایی شده بر روی نگار تصویری، به صورت شمال‌غرب-جنوب‌شرق بوده، که نماینگر جهت تنش‌افقی حداقل می‌باشد. برطبق نتایج آنالیز حساسیت، جهت بهینه حفاری برای سازند گدوان، شمال‌غرب-جنوب‌شرق بوده و برای انجام حفاری قائم در این سازند مطابق با مدل ژئومکانیکی چاه مورد مطالعه، وزن گل ایمن برابر با lb/g 14/9 تخمین زده شد. نتایج حاصل از این مطالعه می‌تواند به عنوان یک مرجع برای تعیین پنجره وزن گل بهینه در برنامه‌ریزی چاه‌های آتی در این میدان برای مقابله با مشکلات پایداری حفاری استفاده شود.