منطق خوانش ادبی و جایگاه آن در فهم‌ ادبیات

«خوانش» ادبی دارای دو بعد است: اول رویکردها و نظریه‌ها و دوم منطق خوانش. این مقاله درصدد است تا منطق خوانش را، که در تحقیقات و مطالعات ادبی به‌ندرت به عنوان موضوعی مستقل مورد توجه قرار گرفته‌است، تبیین نماید. طرح تحقیق سرفصل‌های زیر را در بر می‌گیرد: 1 معرفی خوانش به عنوان برداشت دیگری از ادبیت متن؛ 2 بررسی شیوه‌های متداول خوانش؛ 3 معرفی خوانش دیالکتیک به عنوان برابرنهاد روش‌های دیگر؛ 4 نقد هر یک از روش‌های فوق ؛ 5 ذکر دلایل مخالفت با خوانش ادبی؛ 6 ذکر مولفه‌های عمده در امر خوانش، و 7 ارائۀ الگویی برای تحلیل فرایندهای به‌کار رفته در خوانش در جریان آموزش متون. هدف اصلی این مقاله، شناخت ارزش و جایگاه موضوع خوانش در آموزش‌های ادبی و دست‌یافتن به الگویی منسجم برای بررسی منطق خوانش‌های ادبی است. از این رو، جز در برخی موارد، به سیر  نظریه‌های هرمنوتیک خوانش ادبی نمی‌پردازد.