قالب‌های معنایی فعل «خواندن» در فارسی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی قالب‌های معنایی فعل «خواندن» و ارائۀ معانی مختلف این فعل در زبان فارسی براساس انگارۀ معناشناسی قالب­بنیاد فیلمور (1982) با رویکرد شناختی است. پیکرۀ مورد بررسی، معانی سرنمون و مجزای فعل خواندن در فارسی است که با روش کتابخانه‌ای از فرهنگ بزرگ سخن گرد‌آوری شده است. در این فرهنگ، پانزده معنای مختلف برای فعل خواندن آمده است. پس از استخراج شواهد مشخص شد که معنای سرنمون یا اولیۀ فعل خواندن، «قرائت» است. نتایج نشان داد که این فعل علاوه بر معنای سرنمونِ «قرائت» پنج خوشۀ معنایی شامل «مطابقه، درک و فهم، تحصیل، نامگذاری/ صدا زدن و استعاری» دارد که همگی در زیرقالبِ معنایی خاصِ «ادراکی-بصری» قرار می‌گیرند. یافته‌هایِ پژوهش، تصویری روشن از معانی فعل خواندن در زبان فارسی به‌دست داده ‌است و تبیین‌های ارائه‌شده در این پژوهش می‌توانند در آموزش زبان فارسی مفید واقع شوند و یادگیری آن را برای زبان‌آموزان سهل نمایند.