مطالعۀ تاریخی سه جفت‌‌آوای خاص در گونۀ رودباریِ قلعه‌گنج (کرمان)

در جنوب استان کرمان، گونه‌های متعددی از رودباری به عنوان زیرشاخۀ گروه گویش‌های بَشکَردی و گویش های جدید ایرانی غربی جنوبی رواج دارند. سه جفت آوای خاص شامل جفت‌واکۀ مرکب فرودین [ʊə][ɪə]، جفت‌همخوان لبی‌شدۀ [gw][xw] و جفت‌همخوانِ لرزشی [ɾ][r] در واجگان رودباری به کار می روند. پژوهش حاضر به تعیین ارزش واجی آنها در واجگان رودباری امروز، و نیز بررسی تحولات آنها از ایرانی باستان تا رودباری امروز می پردازد. نتایج پژوهش نشان می‌دهد این سه جفت آوای منحصربه‌فرد در واجگان رودباری امروز دارای ارزش واجی اند و تحولات تاریخی آنها روندی کاملاً متمایز از زبان فارسی امروز ایران را پشت سر گذاشته‌است. به‌علاوه، در پاره ای موارد باید به زبان فرضی رودباری میانه اشاره و به بازسازی واژه های موردنظر در آن پرداخت؛ وگرنه امکان پیگیری روند تحولات تاریخی برخی از آواهای مزبور میسر نیست. همچنین نتایج پژوهش حاضر آشکار می سازد جفت‌واکۀ مرکب فرودین [ʊə][ɪə] فقط مختص چند گونه از بلوچی رایج در ایران نیست، بلکه واجگان گویش رودباری نیز بهره مند از آنهاست.