پیش‌بینی رفتار پرخطر در افراد مبتلا به Hiv براساس عملکرد خانوادگی: با درنظرگرفتن متغیرهای میانجی سبک زندگی و تصمیم‌گیری پرخطر

سابقه و هدف: شیوع رفتارهای پرخطر در جمعیت مبتلا به hiv بیشتر از جمعیت عمومی است که این امر ناشی از عواملی چون عوامل زیستی، خانوادگی و اجتماعی، تاثیر گروه هم سالان و رسانه و داشتن سبک زندگی می باشد. یکی از پیش بین های مهم رفتارهای پرخطر در میان این جمعیت، عملکرد خانوادگی ضعیف افراد مبتلا است. در این راستا هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش کارکرد خانوادگی در پیش بینی تصمیم گیری پرخطر در افراد مبتلا به hiv بود که با درنظرگرفتن نقش میانجی متغیرهای سبک زندگی و تصمیم گیری پرخطر انجام پذیرفت.مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی همبستگی می باشد که روی 147 فرد مبتلا به hiv صورت گرفته و در آن از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شده است. آزمودنی ها در این پژوهش به پرسشنامه سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت ـ 2 (health promoting lifestyle profile2: hplp2)، مقیاس انسجام و انعطاف پذیری خانواده (family adaptability and cohesion scale iv :facesiv)، ابزار سنجش رفتار پرخطر در موقعیت های اجتماعی و آزمون خطرپذیری بادکنکی (balloon analogue risk task :bart) پاسخ دادند. لازم به ذکر است که تحلیل داده ها با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری و نرم افزار lisrel 8.8 صورت گرفت.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که همبستگی منفی و معناداری بین کارکرد خانوادگی و رفتارهای پرخطر وجود دارد که در این میان، کارکرد خانوادگی به طور مستقیم و غیرمستقیم توسط دو متغیر میانجی سبک زندگی و تصمیم گیری پرخطر بر رفتارهای پرخطر تاثیر می گذارد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که عملکرد خانوادگی به صورت مستقیم و غیرمستقیم از طریق نقش میانجی تصمیم گیری پرخطر و سبک زندگی با رفتار پرخطر رابطه دارد. در این زمینه، پژوهش های آینده می بایست نقش عوامل خانوادگی را در رفتار پرخطر افراد مبتلا به hiv بیش تر مدنظر قرار دهند.