نقش میانجی گری رفتارهای ارتقادهنده سلامت در رابطه بین خودکارآمدی با سلامت روان نوجوانان

اهداف: نقش خودکارآمدی در گستره زندگی افراد به عنوان عامل مهمی در بروز و نگهداری نشانه های مرضی و رفتارهای ارتقادهنده سلامت مشخص شده است. بنابراین نظر به این که امروزه سلامت روان در تحول شخصیت، دارای نقشی بنیادی است، این پژوهش با هدف مدل یابی رابطه بین خودکارآمدی و سلامت روان با میانجی گری رفتارهای ارتقادهنده سلامت در دانش آموزان انجام شد.ابزار و روش ها: در این پژوهش توصیفی همبستگی، 260 نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه دوره دوم شهر ساری در سال تحصیلی 97-1396 به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه خودکارآمدی شرر، مقیاس سلامت روان و پرسش نامه رفتارهای ارتقادهنده سلامت پندر بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و روش مدل یابی معادلات رگرسیونی ساختاری به کمک نرم افزار های spss 24 و amos 23 انجام گرفت. یافته ها: بین تمام متغیرهای پژوهش همبستگی معنی دار وجود داشت (p<0/01). با توجه به مقادیر به دست آمده شاخص های نیکویی برازش، مدل پژوهش از برازش خوبی برخوردار بود. مسیرهای خودکارآمدی و رفتارهای ارتقادهنده سلامت اثر مستقیم و معنی داری بر سلامت روانی داشتند. همچنین خودکارآمدی با میانجی گری رفتارهای ارتقادهنده سلامت اثر غیرمستقیمی بر سلامت روانی نشان داد (p<0/05). براساس مدل نهایی، خودکارآمدی با میانجی گری رفتارهای ارتقادهنده سلامت بر سلامت روانی اثر غیرمستقیم داشت (0.06=r^2).نتیجه گیری: خودکارآمدی هم به صورت مستقیم و هم با میانجی گری رفتارهای ارتقادهنده سلامت بر سلامت روان دانش آموزان موثر است.

Mediating Role of Health Promoting Behaviors on the Relationship between Self-Efficacy and Mental Health in Adolescent

Aim: The role of selfefficacy in the life of individuals has been identified as an important factor in the emergence and maintenance of symptoms and health promotion behaviors. Therefore, considering that today mental health plays a fundamental role in the personality evolution, this study aimed to modeling the relationship between selfefficacy and the mediating of health promotion behaviors in students.Materials and Methods: This descriptivecorrelational study was carried out on 260 people, who were the students in the secondary level of middle school in Sari city in the period of 13961397. The subjects were selected by multistage cluster sampling method. Data were collected by Sherer selfefficacy questionnaire, mental health scale, and Pender's health promotion behaviors questionnaire. Data were analyzed by SPSS 24 and Amos 23 software using the Pearson correlation coefficient and structural equation modeling.Findings: Based on the results there was a significant relationship between all variables of the research (p= 0.01). Based on investigating the indexes of the goodness of fit, the model has good fitness. Selfefficacy ways and health promotion behaviors have a direct and significant effect on the mental health, as well as, selfefficacy with mediating of healthpromoting behaviors has an in direct and significant effect on the mental health (p<0.05). Based on the final model, selfefficacy with mediating of healthpromoting behaviors has an indirect effect on mental health (R2= 0.06).Conclusion: Selfefficacy directly and through the mediation of health promotion behaviors is effective on the mental health of students.