اثر مشاوره فردی بر میزان مشارکت مادران باردار در تصمیم‌گیری بر روند درمان: کارآزمایی بالینی

اهداف: حساسیت زیاد دوره بارداری و آسیب پذیربودن مادران در این دوران بر اهمیت شرکت آنان در تصمیمات بالینی می افزاید. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر مشاوره فردی بر میزان مشارکت مادران باردار در تصمیم گیری در مراحل درمان انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1397، تعداد 190 نفر از زنان باردار مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی کوثر شهرستان قزوین به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و به روش تخصیص تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل (هر گروه 95 نفر) قرار گرفتند. مداخله به صورت یک جلسه 60دقیقه ای مشاوره فردی برای گروه آزمون برگزار شد. ابزار پژوهش، پرسش نامه مشارکت در تصمیم گیری کریستون و همکاران بود. داده ها توسط نرم افزار spss 23 و با استفاده از آزمون های t مستقل، t زوجی و مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: بین میانگین نمرات میزان مشارکت مادران قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون تفاوت آماری معنی داری مشاهده شد (p<0.001)، اما در گروه کنترل میانگین میزان مشارکت مادران قبل و پس از مداخله تفاوت آماری معنی داری نداشت (p>0/05). نتیجه گیری: مشاوره فردی، مداخله موثر و مناسبی برای ارتقای میزان مشارکت مادران باردار در تصمیم گیری برای مراحل درمان است.

Effect of Individual Counseling on the Participation Rate of Pregnant Mothers in Decision Making on the Treatment Process: Clinical Trial

Aim: Due to the high Sensitivity of pregnancy and the vulnerability of mothers during this period, their participation in clinical decisions is very important. Therefore, this study aimed to investigate the effect of individual counseling on the participation of pregnant women in decision making on the treatment process.Methods Materials: This clinical trial study was carried out on 190 pregnant women who referred to Kosar medicaleducation center in Qazvin in 2018. The subjects were selected by purposeful sampling method and randomly assigned to the two groups of test and control (n=20 in each group). The intervention was conducted in one 60 minutes individual counseling session for the test group. The research tool was shared decisionmaking questionnaire (SDMQ9). Data were analyzed using SPSS 23 software, through independent ttest, paired ttest, and Chisquared test.Findings: There was a significant difference between the mean scores of participation of the pregnant mothers before and after intervention in the test group (p<0.001) but there was no significant difference between the mean scores of the pregnant women involvement before and after intervention in the control group (p>0.05). Also, before the intervention, comparison of the mean scores of the pregnant mothers' involvement in decision making between the two groups showed no significant difference but after the intervention, a significant difference between two groups was observed (p<0.001).Conclusion: Individual counseling is an effective and appropriate intervention to increase the participation rate of pregnant mothers in decision making in the treatment process.