تاثیر مداخله آموزشی بر مهارت‌های ارتباطی و خودکارآمدی بهورزان

اهداف: برای ارایه مراقبت های بهداشتی خوب و مناسب، ارتباط موثر بین بهورزان و مردم یک مهارت ضروری است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تاثیر مداخله آموزشی بر مهارت های ارتباطی و خودکارآمدی بهورزان انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی در سال 1397، تعداد 104 بهورز شاغل در مراکز بهداشت ساوه و زرندیه وارد مطالعه شدند که بهورزان ساوه به روش تصادفی ساده در گروه آزمون (60 نفر) و تمامی بهورزان شاغل در زرندیه (44 نفر) در گروه کنترل قرار گرفتند. گروه آزمون در 4 جلسه آموزشی 90دقیقه ای مهارت های ارتباطی و خودکارآمدی شرکت کردند. اطلاعات با استفاده از پرسش نامه ای مشتمل بر اطلاعات دموگرافیک، خودکارآمدی و چک لیست مهارت های ارتباطی، قبل و 2 ماه بعد از مداخله آموزشی از هر دو گروه جمع آوری شد. داده ها توسط نرم افزار spss 19 و آزمون های مجذور کای، t مستقل و t زوجی مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: قبل از مداخله آموزشی بین گروه آزمون و کنترل از نظر میانگین نمرات مهارت های ارتباطی و خودکارآمدی اختلاف معنی داری وجود نداشت (p>0/05). اما بعد از مداخله آموزشی بین دو گروه در تمامی حیطه های مهارت ارتباطی (شروع جلسه و ایجاد رابطه، جمع آوری اطلاعات، توجه به دیدگاه مراجعان و ارایه اطلاعات، توافق دوطرفه و پایان دادن به جلسه) و خودکارآمدی تفاوت معنی دار مشاهده شد (p<0.001). همچنین در گروه آزمون بعد از مداخله آموزشی میانگین نمرات خودکارآمدی و همه حیطه های مهارت ارتباطی افزایش معنی دار یافت (p<0.001). نتیجه گیری: مداخله آموزشی موجب بهبود خودکارآمدی و مهارت های ارتباطی بهورزان می شود.

Effect of Educational Intervention on Communication Skills and Self-Efficacy of Primary Healthcare Workers (Behvarz)

Aims: Effective communication between primary healthcare workers and people is a critical skill for providing appropriate healthcare. The purpose of this study was to evaluate the impact of educational intervention on communication skills and selfefficacy of primary healthcare workers (Behvarz).Materials and Methods: This quasiexperimental study carried out between 104 people, who were the primary healthcare workers of health centers in Saveh and Zarandieh city in 2018. The primary healthcare workers of Saveh (60 people) were assigned to the test group and the primary healthcare workers of Zarandieh (44 people) were assigned to the control group. The test group received four 90 minute sessions training course on selfefficacy, and communication skills. Data were collected before the educational intervention and 2 months after the educational intervention by a questionnaire including demographic variables, selfefficacy, and a checklist of communication skills. Data were analyzed using SPSS 19 software through Chisquare test, paired sample ttest, and independent sample ttest.Findings: Based on the results, there was no significant difference between the mean scores of the selfefficacy and communication skills in the test and control groups before the educational intervention (p>0.05). After the educational intervention, a significant difference was observed in the all areas of communication skills (starting the session and creating a relationship, data collection, paying attention to people's point of view who referred to the health center and providing information, mutual agreement and ending the session) and selfefficacy (p<0.001). Also, the mean scores of selfefficacy and communication skills increased in the test group after the educational intervention (p<0.001).Conclusion: Educational intervention is effective on the improvement of communication skills and selfefficacy of primary healthcare workers.