رابطه‌ی بین حمایت اجتماعی ادراک‌شده و خودشکوفایی با امید به زندگی در سالمندان شهر تهران

سابقه و هدف: با توجه به جمعیت رو به رشد سالمندان ایران، بررسی امید به زندگی و عوامل مرتبط با آن ضروری می باشد؛ از این رو پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین حمایت اجتماعی ادراک شده و خودشکوفایی با امید به زندگی در سالمندان شهر تهران انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-مقطعی در سال 1395 در ارتباط با 200 نفر از سالمندان شهر تهران (سالمندان مقیم سراهای سالمندان و سالمندان غیرمقیم در این مراکز) انجام شد. روش نمونه گیری به صورت در دسترس بود. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های خودشکوفایی maslow، امید به زندگی miller و حمایت اجتماعی ادراک شده norbeck استفاده شد. داده ها توسط نرم افزار spss 20 و با استفاده از آزمون های همبستگی pearson و تحلیل رگرسیون تجزیه و تحلیل گردیدند.یافته ها: نتایج نشان داد که بین حمایت اجتماعی ادراک شده و امید به زندگی، خودشکوفایی و امید به زندگی و خودشکوفایی و حمایت اجتماعی ادراک شده سالمندان شهر تهران رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (p<0/05). نتایج تجزیه و تحلیل رگرسیون نیز بیانگر آن بود که متغیرهای خودشکوفایی و حمایت اجتماعی تاثیر مستقیمی بر امید به زندگی دارند. بر مبنای نتایج، حمایت اجتماعی ادراک شده در سالمندان مقیم سراهای سالمندان و خودشکوفایی در سالمندان غیرمقیم در این مراکز تاثیر بیشتری بر امید به زندگی آن ها داشته اند (p<0/05).نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر حاکی از آن است که با فراهم آوردن زمینه های مناسب جهت بهبود کیفیت، تقویت و ایجاد شاخصه های حمایت اجتماعی ادراک شده و خودشکوفایی در سالمندان (سالمندان مقیم سراهای سالمندان و سالمندان غیرمقیم در این مراکز) می توان امید به زندگی را در آن ها بهبود بخشید.

Relationship of Perceived Social Support and Self-actualization with Life Expectancy in the Elderly in Tehran

Background and Objective: Given that the elderly population has been increasing in recent years in Iran, studying their life expectancy and its related factors is necessary. Thus, we aimed to examine the relationship of perceived social support and selfactualization with life expectancy in the elderly of Tehran city.Materials and Methods: This descriptive correlational study was conducted on 200 elderly (nursing home residents and nonresidents) of Tehran in 2016. The participants were selected using the convenience sampling method. Maslow rsquo;s selfactualization, Miller rsquo;s life expectancy, and Norbeck rsquo;s perceived social support questionnaires were used for data collection. Then, the data were analyzed by using Pearson correlation coefficient and regression analysis in SPSS, version 20.Results: We found a significant positive relationship between perceived social support and life expectancy, selfactualization and life expectancy, as well as selfactualization and perceived social support in the elderly of Tehran (P<0.05). Also, the results of regression analysis showed that perceived social support and selfactualization had a direct effect on life expectancy. The results also revealed that the effect of perceived social support on life expectancy in nursing home residents was more than in nonresidents. Moreover, the effect of selfactualization on life expectancy in nonresident elderlies was stronger than in nursing home residents (P<0.05).Conclusion: Findings of this study suggest that providing suitable grounds for quality improvement and promoting and creating perceived social support and selfactualization in the elderly can enhance their life expectancy.